هر گاه به بنده، نور معرفت نفس –که رسیدن به معرفت پروردگار با آن ممکن است- داده شد، با این نور، ملکوت این عوالمی را که برای مردم محسوس است می‌بیند، و انسانی ملکوتی می‌گردد؛ و به جهت غلبه‌ی روحانیّتش، به منزگاه جاودانی وارد می‌شود و این است مقصود از بازگشت به دار الخلود و منزل جاودانه [که در دعا وارد شده].

منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۸۶