با جست‌وجویی که در منابع روایی داشتیم به غیر از جبرئیل نامی از فرشتگان دیگر که خدمت حضرت زهرا(س) می‌‌رسیدند ذکر نشده است. البته به صورت کلی در روایات آمده است که فرشتگانی در خدمت اهل بیت(ع) بودند، اما به طور مشخص نامی از آنها برده نشده است؛ مانند:
۱ – «إِنَّ فَاطِمَهَ مَکَثَتْ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) خَمْسَهً وَ سَبْعِینَ یَوْماً وَ قَدْ کَانَ دَخَلَهَا حُزْنٌ شَدِیدٌ عَلَى أَبِیهَا وَ کَانَ جَبْرَئِیلُ (ع) یَأْتِیهَا فَیُحْسِنُ عَزَاءَهَا عَلَى أَبِیهَا وَ یُطَیِّبُ نَفْسَهَا وَ یُخْبِرُهَا عَنْ أَبِیهَا وَ مَکَانِهِ وَ یُخْبِرُهَا بِمَا یَکُونُ بَعْدَهَا فِی ذُرِّیَّتِهَا وَ کَانَ عَلِیٌّ ع یَکْتُبُ ذَلِکَ فَهَذَا مُصْحَفُ فَاطِمَهَ (ع)»؛[۱] فاطمه(س) پس از رحلت پیامبر(ص)، هفتاد و پنج روز در حزن و اندوه شدید زندگى کرد. در این مدت جبرئیل نزد او مى‌‏آمد به او تسلیت مى‏‌گفت و دلداریش می‌داد. از پدرش رسول خدا(ص) و جایگاهی که در آن قرار دارد خبر داده و از آنچه که پس از پیامبر در اهل بیت او اتفاق خواهد افتاد. على(ع) تمام آن اخبار را مى‌‏نوشت و بدین گونه مصحفى فراهم آمد و آن مصحف فاطمه است.
بر اساس این روایت، جبرئیل خدمت حضرت زهرا(س) می‌رسید و گزارشاتی از وقایع آینده به ایشان ارائه می‌‌داد.

۲ – «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَمَّا قَبَضَ نَبِیَّهُ (ص) دَخَلَ عَلَى فَاطِمَهَ (ع) مِنْ وَفَاتِهِ مِنَ الْحُزْنِ مَا لَا یَعْلَمُهُ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَل‏ فَأَرْسَلَ اللَّهُ إِلَیْهَا مَلَکاً یُسَلِّی غَمَّهَا وَ یُحَدِّثُهَا فَشَکَتْ ذَلِکَ‏ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (ع) فَقَالَ إِذَا أَحْسَسْتِ بِذَلِکِ وَ سَمِعْتِ الصَّوْتَ قُولِی لِی فَأَعْلَمَتْهُ بِذَلِکَ فَجَعَلَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع) یَکْتُبُ کُلَّ مَا سَمِع‏…»؛[۲] هنگامی که رسول خدا(ص) از دنیا رفت، فاطمه(س) دچار حزن و اندوهی شد که جز خدا نمی‌داند. پس خداوند فرشته‌ای فرستاد تا او را تسلیت دهد و به او خبر برساند. حضرت زهرا این موضوع را به اطلاع علی(ع) رساند. علی(ع) به حضرت فاطمه(س) فرمود هرگاه چنین احساس کردی، به من اعلام کن و حضرت زهرا آن اخباری که توسط فرشته به وی اطلاع داده می‌شد را به امام علی اعلام می‌کرد و آن‌حضرت هر چه را در این باره از فاطمه می‌شنید، یادداشت می‌کرد.

۳ – «… قَالَ دَخَلْتُ عَلَى فَاطِمَهَ وَ هِیَ مُسْتَلْقِیَهٌ لِقَفَاهَا وَ الْحُسَیْنُ نَائِمٌ عَلَى صَدْرِهَا وَ قُدَّامَهَا الرَّحَى تَدُورُ مِنْ غَیْرِ یَدٍ فَتَبَسَّمَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَ قَالَ یَا عَلِیُّ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَهً سَیَّارَهً فِی الْأَرْضِ یَخْدُمُونَ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَهُ»؛[۳] على(ع) فرمود: بر فاطمه(س) وارد شدم و دیدم بر پشت، دراز کشیده است و حسین(ع) روى سینه او خوابیده و نزدش آسیاب دستى بدون هیچ گرداننده‌‏اى، مى‏گردد. پیامبر اکرم(ص) با خوشحالى تبسم کرد و فرمود: اى على! آیا نمى‌‏دانى که خدا در روى زمین فرشتگان سیّارى دارد که محمّد و خاندان محمّد را تا روز قیامت، خدمت مى‏‌کنند؟
چنان‌که ملاحظه می‌شود نام این فرشتگان در روایت ذکر نشده است.

منبع: اسلام کوئست

[۱]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏۱، ص ۲۴۱، دار الکتب الاسلامیه، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.

[۲]. همان، ص ۲۴۰.

[۳]. قطب الدین راوندى، سعید بن هبه الله، الخرائج و الجرائح، ج ‏۲، ص ۵۳۱، مؤسسه امام مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف‏، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.‏