این سوره را از آن جهت بقره نامیده‌اند که داستان بقر (گاو (  بنی اسرائیل در آیات ۶۷ تا ۷۱ چند بار تکرار شده است؛ مانند:   “وَ إِذْ قالَ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَهً قالُوا أَ تَتَّخِذُنا هُزُواً قالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْجاهِلین‏”؛  و (به یاد آورید) هنگامى را که موسى به قوم خود گفت: «خداوند به شما دستور مى‏دهد ماده گاوى را ذبح کنید (و قطعه‏اى از بدن آن را به مقتولى که قاتل او شناخته نشده بزنید، تا زنده شود و قاتل خویش را معرفى کند و غوغا خاموش گردد.)» گفتند: «آیا ما را مسخره مى‏کنى؟» (موسى) گفت: «به خدا پناه مى‏برم از اینکه از جاهلان باشم!»[i] و از آن جا که این قضیه دارای اهمیت زیادی در رشد و تعالی انسان است و… به این نام، نام گذاری شده است.

منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[i] بقره، ۶۷.