برخلاف پندار وهابیت، مشرکین عصر رسالت گرفتار شرک ربوبی بوده اند، در این سند اشاره می کند که مشرکین، الله جل جلاله را در شنوایی صدای مخلوق ناتوان می دانستند، لذا به یکدیگر تذکر می دادند که آهسته سخن گویند و با صدای بلند صحبت نکنند که خدا صدای بلند را می شنود. این کلام نشان دهنده انکار توحید ربوبی از سوی مشرکین بوده است.