وجود مقدار اندکی آب تا صبح عاشورا در خیمه های اباعبدالله الحسین مطلبی نو یافته یا کشفی تازه و عجیب نیست بلکه منابع کهن و معتبر تاریخی اشاره به آوردن آب طی روزهای هفتم تا دهم به خیمه‌های اباعبدالله الحسین توسط حضرت عباس و علی اکبر دارد .
در مورد مسئله تشنگی به نکات زیر توجه فرمایید:
زمان دستور منع آب، سه روز پیش از عاشورا، یعنی روز هفتم یا حداکثر هشتم محرّم بوده است. اهداف دشمن از این اقدام را می‏توان این گونه بیان کرد که اوّلاً اردوی امام با مشکل دسترسی به آب روبرو ‏شود و مبارزه، برای او سخت‏تر ‏گردد. دوّم اینکه این حربه می‏توانست اطفال و زنان را بیشتر بیازارد و چه بسا دشمن تصوّر می‏کرد بتواند به این وسیله راهی برای فشار داخلی بر امام بیابد و مثلاً کودکان و زنان، آن حضرت را ناچار به تسلیم کنند که البتّه ‏چنین نشد.
امّا اینکه آیا امام در این مدّت به آب دسترسی داشته است یا نه، باید گفت برخی شواهد نشان می‌دهد که امام تا صبح عاشورا (البتّه به سختی) توانسته است در حدّ محدود، و به مقدار نیاز، آب تهیه کند. بنابراین به نظر می‌رسد در خیمه‌گاه امام تا روزهای آخر، آب وجود داشته است. چنانکه گفته شده است حضرت ابوالفضل‏ با گروهی از یاران امام، بیست مشک آب برای اردوگاه تهیه کرده بود و احتمالاً هنوز چیزی از آن باقی بود. به گزارش ابی‌مِخْنَف امام حسین در آخرین لحظات به فرات نزدیک شد، امّا پیش از آنکه آب بردارد دشمن او را مجروح کرد. آنچه گفته شد به معنای نفی اصل جریان تشنگی در کربلا، نیست؛ بلکه مقصود این است که، آنچه مربوط به کمبود آب و تشنگی است مربوط به روز عاشورا است و همین اندازه هم مصیبت کمی نیست؛ زیرا:
۱ – قطعا می‌دانید که جراحت و خونریزی زیاد باعث ایجاد تشنگی در فرد می‌شود و این مسئله از لحاظ علمی امری مسلم است. از امام صادق نقل شده که حضرت فرمود: تعداد زخم‎های امام، ۳۳ زخم نیزه و ۳۴ ضربه شمشیر و در روایت دیگری از ایشان، ۳۳ زخم نیزه و ۴۴ زخم شمشیر و تیر بوده است. وضعیت برخی اصحاب نیز چیزی شبیه امام بوده است.

۲ -گرمای سرزمین عراق (در مهر ماه) را با گرمای موجود در سرزمین خود مقایسه نکنیم. بدین منظور می‌توانید از کسانی که در این ماه از سال به کربلا مشرف شده‌اند سوال کنید و یا به درجه حرارت موجود در شهرهایی همچون اهواز و بندرعباس که تقریبا دمایی شبیه به کربلا دارند در این ماه توجه فرمایید.

۳ – تقلا، زد و خورد، جنگ و درگیری موجود در میدان نبرد را که از صبح عاشورا تا عصر (و نه یکی دو ساعت) ادامه داشته را در نظر داشته باشیم.

۴ – سخت‌گیری دشمن در دسترسی امام و یارانش به آب، برای کودکان و زنان شرایط بسیار سختی را بوجود آورده بود. دشمن پیوسته با سخنانی اهانت‌آمیز در صدد ایجاد جنگی روانی برضد امام و اردوگاه او بوده است.

۵ – بدلیل کمبود آب (نه نبود آب) اصحاب آب کمتری مصرف می کردند تا آب برای امام و بنی‌هاشم کم نیاید. امام و بنی هاشم نیز از آب به میزان رفع ضرورت استفاده می‌کردند تا آب برای کودکان و زنان کم نیاید. زنان نیز به نوبه خود به مقدار ضرورت استفاده می‌کردند تا کودکان بهانه نگیرند لذا نمی‌گوییم آب نبوده ولی می‌گوییم کم بوده و سلسله مراتب تشنگی درمیان امام و اصحاب به ترتیبی که بیان شد وجود داشته است.

منبع: پرسمان