سؤال: سنّ مناسب برای جدا خوابی فرزندان از والدین چه زمانی است؟ با توجّه به این‌که برخی از کارشناسان سنّ یک و نیم سالگی و بعضی‌ها پنج سالگی را برای جدا خوابی مناسب می‌دانند، از نظر علمای تعلیم و تربیت، آیا قدر متیقّنی برای این موضوع وجود دارد؟
جواب:
اصل بر این است که بچّه از روزی که به دنیا می‌آید، جدا بخوابد؛ دلیل آن هم روایات دینی ما است که می‌گوید اگر بچّه صدای نفس‌‌زدن پدر و مادر را در هنگام رفتار‌های زناشویی بشنود، رستگار نمی‌شود. لذا اصل بر این است که بچّه‌ها از روز تولّد جدا بخوابند.
امّا از آن‌جا که این کار برای مادران بسیار دشوار است و احتیاجات نوزادان در ماه‌های اوّل زندگی زیاد است، آنها می‌توانند فرزند خود را برای مدّتی به عنوان مهمان در اتاق خود بخوابانند. البته در این مدّت والدین باید در رفتار‌های جنسی خود خیلی دقّت کنند که خدای ناکرده آسیب‌های اخلاقی و رفتاری برای بچّه ایجاد نشود.
بهترین زمان جدا خوابی
مهمان بودن در اتاق والدین تا وقتی ادامه پیدا می‌کند که وابستگی کودک به شیر مادر کم شود. معمولاً وابستگی بچّه‌ها شیر مادر از زمانی کم می‌شود که غذای سفره را می‌خورند؛ یعنی همان ۱۲ الی ۱۳ ماهگی.
در این زمان معمولاً خواب بچّه‌ها طولانی می‌شود و شب ها راحت‌تر می‌خوابند؛ درحالی که قبل از یک سالگی کوتاه می‌خوابند و زود به زود بیدار می‌شوند.
از یک سالگی به بعد به تدریج سیستم دفاعی بدن آنها قوی می‌شود، معده و روده به قوّت می‌رسد و غذای زیادی را می‌توانند در خود ذخیره کنند؛ لذا خواب آنها طولانی می‌شود. بنابراین به مادران و پدران توصیه می‌کنیم که بهترین زمان برای این که این مهمانی را تمام کنند و فرزند خود را برای خواباندن به اتاق خودش برگردانند، ۱۳ الی ۱۸ ماهگی است.
پاسخ دهید