نویسنده در این گفتارـ که هدف آن، نشان دادن ریشه هاى استوار عقیده ى مهدویّت در قرآن است ـ ابتدا ضرورت رجوع به تفسیر اثرى / مأثور براى موضوع خود را ثابت می کند، سپس آیات مربوط به امام مهدى(ع) را که در قرآن آمده، به چند گروه تقسیم می کند: آیات مشترک، آیات متّبع و آیات مختص. در هر کدام از این گروهها، آیات قرآنى بر اساس تقسیم چهار بخشىِ دیگر، مرتّب شده است. در این گفتار، فقط آیات مشترک مطرح شده، یعنى آیاتى که به اتّفاق کتابهاى تفسیرى شیعى و سنّى، درباره ی امام مهدى(ع) است.در این گفتار مقدّمه‌اى در مورد تفسیر اثرى آمده و پس از آن ۹ آیه، حدود ۵۰ حدیث و سه پیوست توضیحى در مورد آیات و روایات یاد شده است.