موضوع مورد بررسی در این پژوهش، «مهدویت و آینده پژوهی» است که به بررسی مفهوم مهدویت و آینده پژوهی و روابط موجود میان آن دو و نیز کارکردهای هر یک پرداخته است. از آن جا که آینده پژوهی به شناخت یا مطالعه آینده های ممکن و مطلوب جامعه می پردازد، می توان بر اساس شناخت گذشته و شرایط کنونی، آینده های ممکن و محتمل جامعه را تخمین زد. این بحث در جوامع اسلامی از جایگاه خاصی برخوردار است؛ زیرا از منظر دینی، آینده سازی در ظهور امام منتظر (عج) پاسخی روشن و جامع به پرسش های فطری و بنیادین بشر در خصوص زندگی مطلوب و آرمانی آینده است. با وجود برخی تفاوت ها که در پیش فرض ها، مساله ها و غایات، میان آینده پژوهی و مهدویت پژوهی است، تشابهات موجود میان آن دو، نسبتی تفصیلی را موجب گشته که امکان تعامل متقابل و تنگاتنگی را با حفظ استقلال معرفتی و روشی آن ها فراهم می آورد.