منظور از نباتات چیست؟

پاسخ اجمالی

به هر چیزی که از زمین می روید و رشد و نمو دارد، نبات گفته می شود.
«النَّبْتُ و النَّبَاتُ: ما یخرج من الأرض من النَّامِیات، سواء کان له ساق کالشجر، أو لم یکن له ساق کالنَّجْم، لکن اختَصَّ فی التَّعارُف بما لا ساقَ له، بل قد اختصَّ عند العامَّه بما یأکله الحیوان، و على هذا قوله تعالى: لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً»؛[۱]، [۲] آنچه از زمین می روید، اعم از آن که دارای ساقه باشد، نظیر درخت، یا بدون ساقه باشد مانند گیا هان بوته ای. اما در عرف همان گیاهان بوته ای است، و عموم مردم آن را علف می نامند، بر این اساس است سخن خداوند که می فرماید: تا به وسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم.
«نبت» و «نبات» مصدراند، و نیز هر چه از زمین روید اعمّ از درخت و علف، نبات و نبت خوانده می شود.[۳]
گفتنی است؛ مشتقات این ریشه ۲۶ بار در قرآن تکرار شده است؛ مانند:
«وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ»؛[۴] سرزمین پاک گیاهش به اذن خدا می روید.
«وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَیاهِ الدُّنْیا کَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْض»؛[۵] برایشان زندگى دنیا را مثَل بزن که چون بارانى است که از آسمان ببارد و با آن گیاهان گوناگون به فراوانى بروید.

منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]. نبأ، ۱۵٫

[۲]. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق، داودی، صفوان عدنان، ص ۷۸۷، دمشق، بیروت، دارالقلم‏، الدار الشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.

[۳]. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج ‏۷، ص ۹، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش.

[۴]. اعراف، ۵۸٫

[۵]. کهف، ۴۵.