مراد از «الذین آمنوا» و «الذین کفروا» در قرآن چه کسانی هستند؟

پاسخ اجمالی

خطاب «أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» بیش از هشتاد مورد در قرآن کریم آمده است. هرجا مؤمنان به این خطاب و یا با جمله «الذین آمنوا» تعبیر شده  ‏اند، منظور مؤمنان امت پیامبر اسلام(ص) هستند. تعبیر به لفظ «الذین آمنوا» تعبیر محترمانه  ‏ای است که این امت بدان مفتخر گردید. اما از امت ‏هاى قبل از اسلام به کلمه «قوم»: «قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ»؛[۱] «قالَ یا قَوْمِ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلى‏ بَیِّنَهٍ»[۲] و… یا به لفظ اصحاب: «وَ أَصْحابِ مَدْیَنَ»[۳] تعبیر شده است. و در خصوص قوم موسى(ع) تعبیر به (بنى اسرائیل) کرده است.[۴]
عبارت «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا» در قرآن کریم در تمام موارد اشاره به مؤمنان واقعی ندارد؛ این ادعا با توجه به موارد کاربرد آن در قرآن به خوبی قابل درک است. به عنوان نمونه در قرآن می خوانیم:
۱ – «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْکِتابِ الَّذی نَزَّلَ عَلى‏ رَسُولِهِ وَ الْکِتابِ الَّذی أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ…»؛[۵] اى کسانى که ایمان آورده‏اید! به خدا و پیامبرش، و کتابى که بر او نازل کرده، و کتب (آسمانى) که پیش از این فرستاده است، ایمان (واقعى) بیاورید.
۲ – «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ما لَکُمْ إِذا قیلَ لَکُمُ انْفِرُوا فی‏ سَبیلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْض….»؛[۶] اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، چیست که چون به شما گویند که براى جنگ در راه خدا بسیج شوید، گویى به زمین می چسبید؟!
در این آیه برخی از مسلمانان را با این که از دستور پیامبر(ص) برای شرکت در جهاد سر باز زدند، با تعبیر «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا»  خطاب کرده و مورد سرزنش قرار داده که نشان از وسعت مخاطبان این تعبیر دارد.
۳ – «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ».[۷]
عبارت «لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ» در این آیه احتمال رستگاری را برای مخاطبان قرار داده و آن هم منوط به برخی شرایط است. در حالی که اگر عبارت «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا» اشاره به مؤمنان واقعی داشت، باید رستگاری را قطعی می گرفت.
با توجه به آنچه بیان شد، ایمان از واژگان تشکیکی است، از پایین ترین مراتب ایمان تا بالاترین مرتبه آن را شامل می شود؛ یعنی کسانی که از حداقل ایمان که همان اقرار به شهادتین باشد، تا بالاترین مرتبه اش را که مؤمنان واقعی در عمل و عقیده باشند در بر می گیرد.
بنابر این، همان گونه که گفته شد؛ خطاب «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا» در قرآن لزوماً در مورد مؤمنان واقعی نیست، بلکه در آیات زیادی، اشاره به مسلمانان عادی دارد.
همچنین این خطاب ها مخصوص به مردم یک عصر نیست، و تنها متوجه حاضران در عصر رسول خدا(ص) نخواهد بود، بلکه همه ایمان آورندگان را تا روز قیامت به یک نحو شامل می شود.
اما ریشه «کفر» نیز اگرچه از واژگان تشکیکی است و در قرآن، به افراد ناسپاس – حتی اگر مؤمن باشند – نیز کافر گفته شده[۸]، اما هر جا در قرآن خطاب «الذین کفروا» آمده، منظور کافرانی هستند که آیات خدا را تکذیب کرده و در مقابل پیامبران به مقابله برخاستند و وعده عذاب به آنها داده شده است؛ مانند:
۱ – «وَ الَّذینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُون»؛[۹] و کسانى که کافر شدند، و آیات ما را دروغ پنداشتند، اهل دوزخ اند و همیشه در آن خواهند بود.
۲ – «إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا بِآیاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدید»؛[۱۰] کسانى که به آیات خدا کافر شدند، کیفر شدیدى دارند.

 منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

.[۱] هود، ۸۹٫

[۲]. همان، ۲۸٫

[۳]. توبه، ۷۰٫

[۴]. طه، ۴۷، ۸۰٫

[۵]. نساء، ۱۳۶٫

[۶]. توبه، ۳۸٫

[۷]. مائده، ۹۰: «اى اهل ایمان! جز این نیست که همه مایعات مست کننده و قمار و بت  هایى که [براى پرستش‏] نصب شده و پاره چوب  هایى که به آن تفأل زده می شود، پلید و نجس و از کارهاى شیطان است پس از آنها دورى کنید تا شاید رستگار شوید».

[۸] . آل عمران، ۱۰۱٫

[۹]. بقره، ۳۹٫

[۱۰]. آل عمران، ۴٫