کلمه «لطیف» به چه معنا است؟
کلمه «لطیف» که در قرآن هم آمده، به چه معنا است؟
پاسخ اجمالی
کلمه «لطیف» از ماده «لطف» به معنای دوستی[۱] و نرمی و ظرافت در شیء به کار می رود.[۲] «لطیف»، از جمله صفات الهی است که در قرآن آمده، در مورد خداوند این واژه به معنای دوست داشتن بندگان، رساندن آنچه به نفع آنها است و فراهم نمودن مقدمات رسیدن خیر به آنان است.[۳]
برخی از علماء پیرامون معنای کلی لطیف، اقوالی را ذکر کرده اند: »۱٫ لطیف از نام هاى خدا است که معناى آن رفق و مهربانی نسبت به بندگان است. ۲٫ لطیف آن کسى است که خواسته انسان را از روى مهربانى به خود برساند، ۳٫ لطیف یعنى دانا و عالم به جزئیات و ریزه کارى هاى امور».[۴]
اما در مورد معانی این کلمه در آیات مختلف قرآن اقوالی وجود دارد که متفاوت هستند و به اقتضای آیه و موضوع مورد بحث، معانی مختلفی از آن قصد شده است. این آیات عبارتند از:
۱ – «اللَّهُ لَطیفٌ بِعِبادِهِ یَرْزُقُ مَنْ یَشاءُ وَ هُوَ الْقَوِیُّ الْعَزیزُ»،[۵] «در اینجا منظور از لطیف آن کسى است که به نوعی -که درک آن دقت می خواهد- به بندگانش منفعت می رساند، و این منافع عبارت است از نعمت هایی که خداوند میان بندگانش تقسیم فرموده و مریضی ها را از آنان دور ساخته، آنان را خوشنود می سازد و بهرهمندشان می کند، و با وسایلى آنان را قدرتمند مىنماید و از این قبیل نیروها که نمی توان به عمق آن پىبرد؛ زیرا که بسیار پیچیده است».[۶]برخی دیگر در معنایی نزدیک به آنچه ذکر شد، آورده اند: «اللَّهُ لَطِیفٌ بِعِبادِهِ یعنی احسان بسیاری به آنها می کند».[۷]
۲ – اما در آیه: «یا بُنَیَّ إِنَّها إِنْ تَکُ مِثْقالَ حَبَّهٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَکُنْ فی صَخْرَهٍ أَوْ فِی السَّماواتِ أَوْ فِی الْأَرْضِ یَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطیفٌ خَبیرٌ»[۸] اقوال متفاوتی وجود دارد:
الف.«إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ یعنی قدرتش نافذ است».[۹]
ب. برخی دیگر معتقدند: «إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ یعنی علم او هر چیز پنهانی را شامل می شود».[۱۰]
۳ – همچنین در تفسیر کلمه لطیف در ذیل آیه: »أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّهً إِنَّ اللَّهَ لَطیفٌ خَبیرٌ»[۱۱] آورده اند: »علم و فضل او به همه اشیاء می رسد».[۱۲]
بنابر این می توان این گونه نتیجه گرفت که کلمه لطیف اگر چه معنای لغوی خاصی دارد، اما این قابلیت را نیز دارد که در جملات مختلف، معانی در ظاهر متفاوتی را برساند؛ لذا با توجه به قرائن مختلف و قابلیت این کلمه، تفاسیر متفاوتی در آیات از این کلمه شده است که البته می توان بسیاری از آنها را به همان معنای لغوی لطیف برگشت داد؛ به بیان دیگر این تفاسیر را می توان تقریرهای مختلف از معنای لغوی این کلمه دانست.
منبع:اسلام کوئست
پی نوشت:
[۱]. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج ۶، ص ۱۸۹، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش.
[۲]. مقاییس اللغه، ماده لطف، به نقل از مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ۱۰، ص ۱۹۲، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران، ۱۳۶۰ش.
[۳]. طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، تحقیق: حسینی، سید احمد، ج ۵، ص ۱۲۰، کتابفروشی مرتضوی، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش.
[۴]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: بلاغی، محمد جواد، ج ۵، ص ۴۰۷، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
[۵]. شوری، ۱۹: «خدا نسبت به بندگانش بسیار مهربان و نیکوکار است، هر که را بخواهد روزى مىبخشد و او نیرومند و تواناى شکستناپذیر است».
[۶]. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص ۴۰.
[۷]. فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج ۲۷، ص ۵۹۰، دار احیاء التراث العربی، بیروت، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق.
[۸]. لقمان، ۱۶: «پسرم! اگر عمل هموزن دانه خردلى و در درون سنگى یا در آسمانها یا در دل زمین باشد، خدا آن را [در قیامت براى حسابرسى] مىآورد یقیناً خدا لطیف و آگاه است».
[۹]. عاملی، علی بن حسین، الوجیز فی تفسیر القرآن العزیز، تحقیق: محمودی، شیخ مالک، ج ۲، ص ۵۲۲، دار القرآن الکریم، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
[۱۰]. فیض کاشانی، ملامحسن، تفسیر الصافی، تحقیق: اعلمی، حسین، ج ۴، ص ۱۴۵، انتشارات الصدر، تهران، چاپ دوم، ۱۴۱۵ق.
[۱۱]. حج، ۶۳: «آیا ندانستهاى که خدا از آسمان آبى نازل مىکند، در نتیجه زمین سرسبز و خرم مىشود به یقین خدا لطیف و آگاه است».
[۱۲]. زمخشری، محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج ۳، ص ۱۶۸، دار الکتاب العربی، بیروت، چاپ سوم، ۱۴۰۷ق؛ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر جوامع الجامع، ج ۳، ص ۵۸، انتشارات دانشگاه تهران، مدیریت حوزه علمیه قم، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.
پاسخ دهید