چون رسول خدا (ص) مقام محبوبیت کامله در درگاه الهی دارد و مرتبه‌ی آن حضرت، «قُربُ الفرائض» است که از مرتبه‌ی مُحبّ بودن، به محبوبیت منتهی شده است، بسیار مقتضی بود که حضرت احدیّت -جلَّ ذکرُه- محبوب خود را دعوت به منزل خود فرماید. و خداوند منزل به معنی مکان ندارد؛ ولی تمام عوالم هستی، مُلک الهی است. و این دعوت مقتضی است که حضرت رسول اکرم به همه‌ی عوالم هستی که مُلک الهی است بروند، و وجود محیط آن حضرت، به هر عالمی از عوالم هستی عبور فرمایند.

منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص ۱۳۴