با توجه به این که خداوند رحیم و رحمان است، چرا عده اى گرفتار مرگ مفاجات و ناگهانى مى شوند؟
خداى سبحان، رحیم و رحمان و حتى ارحم الراحمین است. مرگ ناگهانى براى مؤمن رحمت است؛ یعنى مؤمنى که تمام حقوق الهی را ادا کرده و حقوق مردم را پرداخته ـ نه دینى ازخدا بر عهده او است و نه دینى از مردم ـ وصیت نامه خود را هم نوشته و تکلیف بعد از مرگ خود را مشخص کرده است، با مرگ راحت مى شود؛ بدون این که در پایان عمر ناراحتى و درد و سختى بیمارى و بیمارستان را متحمل شود.
از این رو، در روایات داریم که مرگ ناگهانى براى مؤمن رحمت و برکت است و مستقیما از دنیا به باغى از باغ هاى بهشتى منتقل مى شود؛ ولى اشخاصى که آمادگى ندارند با مشکل مواجه مى شوند و ابتداى گرفتارى آن ها است.
به همین دلیل، بسیار سفارش شده که به فکر مرگ باشید و همیشه خود را آماده نگاه دارید. وجود مقدس امیرالمؤمنین (علیه السلام) تمام شب ها، بعد از نماز عشا با صداى بلند که همه بشنوند، مى فرمود: «تَجَهَّزُوا رَحِمَکُمُ اللَّهُ فَقَدْ نُودِیَ فِیکُمْ بِالرَّحِیلِ؛[۱] آماده باشید و بارها را ببیندید». یعنى انسان باید همیشه آماده باشد؛ چون مسافر است.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:آیت اللّه عبداللّه جواد آملی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[۱] – نهج البلاغه، ص ۳۲۱، کلام ۲۰۴٫
پاسخ دهید