مرحوم آیت الله آقای اراکی –خدا ایشان را رحمت کند- این مرجع بزرگوار می‌گفت: در اراک حاج آقا نور الدّین اراکی بود که فوق العاده بود. آقای اراکی می‌گفت آقا نور الدّین فوق العاده بود! می‌گفت: مرحوم آقا شیخ عبد الکریم حائری یزدی که مؤسّس حوزه‌ی علمیه‌ی قم بود و بسیار با عظمت بود وقتی وارد اراک می‌شد در مقابل ایشان چیزی نبود -من تعبیر آقای اراکی را در مورد آقا نور الدّین می‌گویم- می‌گفت: مردم به حدّی او را دوست داشتند مثل این‌که او را می‌پرستیدند به دلیل این‌که انسان با تقوا و با کرامتی بود.
یک مرتبه حاج آقا نور الدّین پای کرسی نشسته بود. آمدند به او خبر دادند که یکی از علمای اراک به نام حاج آقا صابر از دنیا رفت –الآن فرزندان او در اراک هستند، من با آن‌ها آشنا هستم- حاج آقا نور الدّین همین‌طور که پای کرسی نشسته بود پیشانی خود را چند لحظه لبه‌ی کرسی گذاشت و گفت: دروغ است، شایعه است، چنین خبری درست نیست. گفتند: از کجا این‌قدر محکم می‌گویید؟ گفت: من الآن گوش کردم، وقتی یک مؤمن از دنیا برود هاتفی در برزخ صدا می‌زند که او آمد. من هر چقدر گوش کردم او نیامده بود، آن طرف او را صدا نزده بودند، دروغ است. بعداً تحقیق کردند و متوجّه شدند حرف ایشان درست است، شایعه بود و حاج آقا صابر از دنیا نرفته بود.
کسانی که اهل گوش هستند می‌توانند صداها را بشنوند. خود آقای اراکی –خدا او را رحمت کند- می‌گفت: من پای منبر آقا شیخ عبّاس قمی –صاحب مفاتیح- بودم. می‌گفتند منبرهای مرحوم آقا شیخ عبّاس قمی بسیار عجیب بود. او انسان با تقوا، با اخلاص و فوق العاده‌ای بود. آقای اراکی می‌گفت: من پای منبر او نشسته بودم و او قضیه‌ای را نقل کرد و آن هم این‌که آقای شیخ عبّاس قمی گفت: من به قبرستان وادی السّلام نجف رفتم. عصر پنج‌شنبه‌ای مثل امروز بود برای فاتحه‌ی اهل قبور رفتم. یک مرتبه صدای نعره شنیدم که بسیار نعره‌های بلندی بود. تعبیر آقا شیخ عبّاس قمی این بود که مثل وقتی که شتر را داغ می‌کنند. گفت: من اطراف را نگاه کردم شاید دارند شتری را داغ می‌کنند. دیدم اصلاً چنین چیزی نیست. هر چقدر جلو می‌رفتم صدای نعره شدیدتر می‌شد. دیدم اطرافیان من خیلی عادی ایستاده‌اند، مثل این‌که نمی‌شنوند. فهمیدم من دارم این صدا را می‌شنوم و همه آن را نمی‌شنوند. هر چقدر نزدیکتر می‌شدم می‌دیدم این صدا بیشتر می‌شود تا این‌که متوجّه شدم قبری است که تازه او را آورده‌اند و دارند او را دفن می‌کنند و جمعیت دور آن قبر را گرفته‌اند و صدا از او است. او چه ظالمی بوده که از همان ابتدا چنین نعره‌هایی می‌کشیده! آیت الله آقای اراکی می‌فرمود: خود من پای منبر آقای شیخ عبّاس قمی بودم شنیدم. آقای شیخ عبّاس قمی خودش شنیده بود یعنی تمام واسطه‌ها موثّق هستند. آن چیزی که حجاب ما نسبت به این چیزها شده همین اشتغالات فراوان به عالم دنیا است، تعلّقات، اعمال زشت. در دعای ابو حمزه حضرت امام سجّاد (علیه السّلام) به خدا عرضه می‌دارد: «أَنَّکَ لَا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ» خدایا تو پنهان نیستی، عوال بالاتر و از جمله خود وجود مقدّس پروردگار عالم پنهان نیستند «إِلَّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ دُونَکَ» اعمال ما ما را محجوب کرده است.
پاسخ دهید