«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ»

«رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری‏* وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْری‏* وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی* یَفْقَهُوا قَوْلی‏‏».[۱]

«الحَمدُللهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ الصَّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبَِنا حَبِیبَنا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّد وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّه بَقِیَّهُ اللَّهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللَّهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللَّهُ صُحْبَتَهُ وَ نُصْرَته وَ رِضَاهُ وَ رَأْفَتِهِ وَ دُعَائَهُ وَ خیرَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ إِلَی یَوْمِ الدِّینِ».

«إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی‏ لَیْلَهٍ مُبارَکَهٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرینَ * فیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکیمٍ».[۲]

باذن الله، به عنایت بقیّه الله، چند جمله در ارتباط با شب قدر از جهت ازدیاد معرفت و درک حسّاسیت که إن‌شاءالله مقدّمه‌ی اتّصال سیم دل باشد، إن‌شاءالله از اکسیر شب قدر، روح ما جلا بگیرد و تغییر کند و از این محفل، نورانی و پاک و الهی بیرون برویم.

توسّل به قرآن برای درک شب قدر

خدا در قرآن شریف برای شب قدر، ویژگی‌هایی را مطرح فرموده است. هم در سوره‌ی مبارکه‌ی دخان که بر حسب روایتی اگر کسی از اوّل ماه مبارک رمضان تا امشب که شب بیست و سوم است اگر هر شب می‌توانست صد بار سوره‌ی مبارکه‌ی دخان را بخواند، شب قدر را با آن حقیقتی که دارد درک می‌کند همان‌طور که سیّد بن طاووس درک کرده است، آن‌طور که آقای بهجت درک می‌کرد؛ یعنی می‌توانست نزول ملائکه را رصد کند؛ یعنی می‌توانست همراه ملک خود خدمت امام زمان (عجّل الله فرجه) برود. او می‌توانست شب قدر را درک کند. امشب هم کسانی که توانستند سوره‌ی قدر را بخوانند، امام باقر (علیه السّلام) در روایتی فرمودند: قلب خود را محکم کن و گوش جان خود را باز کن، اسرار را به تو می‌گویند. امشب انسان می‌فهمد که شب قدر است.

کیفیت، مؤثّر در برکت

سوره‌ی دخان یکی از سوره‌هایی است که فی الجمله از اسرار شب قدر پرده‌برداری کرده است. «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی‏ لَیْلَهٍ مُبارَکَهٍ»، ما قرآن را در یک شب… تنوین «لَیْلَهٍ» یعنی در یک شب نازل شده است. این یک شب هم شب مبارکی است؛ یعنی برکت آن قابل مقایسه با هیچ شبی نیست. گاهی انسان پول زیادی دارد امّا برکت ندارد. گاهی شخصی عمر زیادی کرده، مثلاً صد سال عمر کرده است ولی اگر از او بپرسی که چه خاصیتی داشتی؟ می‌بینی که هیچ خاصیتی نداشته است. اشخاصی هستند که آن‌ها هم مثل ما عمر کرده‌اند ولی عمر آن‌ها برکت داشته، مثل درخت میوه‌ای بوده که حاصل داده است. این هسته یک باغ شده است و این باغ همین طور توسعه پیدا می‌کند، شجره‌ی طیّبه شده است که «أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ»[۳].

حضرت زهرا (سلام الله علیها)، صاحب شب قدر

صاحب امشب، پناه همیشگی ما، مادر ما حضرت زهرا (سلام الله علیها) عمر زیادی که نداشت، بیش از ۱۸ سال که عمر نکرد.

از جمله برکات حضرت زهرا (سلام الله علیها)

ولی در عالم چه کسی به اندازه‌ی حضرت زهرا (سلام الله علیها) برکت دارد؟ خدا او را کوثر نامیده است، او خیر کثیر است، نسل کثیر است، «کلُّ الخیر فی باب فاطمه»، هرچه هست و نیست بر سر سفره‌ی حضرت فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) است. یازده امام معصوم از آثار حضرت زهرا (سلام الله علیها) است، یازده قرآن ناطق از آثار حضرت زهرا (سلام الله علیها) است. مصحف حضرت زهرا (سلام الله علیها) از رهاوردهای آسمان بر قلب فاطمه (سلام الله علیها) نازل شده است و حضرت زهرا (سلام الله علیها) گفتند و امیر المؤمنین (علیه السّلام) آن را کتابت کرده است.

بقای ولایت، وامدار جانبازی حضرت زهرا (سلام الله علیها)

به علاوه این ولایتی که امروز ما از امیر المؤمنین (علیه السّلام) داریم، این اسلام نابی که داریم از آثار حضرت زهرا (سلام الله علیها) است. اگر حضرت زهرا (سلام الله علیها) مقاومت نمی‌کرد، به میدان نمی‌آمد، پشت در نمی‌آمد، در برابر مهاجمین پهلوی خود را سپر نمی‌کرد، محسن خود را نمی‌داد، امروز نامی از علی (علیه السّلام) و قرآن کریم نبود، هرچه از حقایق معرفتی در عالم وجود دارد همه از برکات بی‌بی ما، حضرت صدّیقه‌ی طاهره (سلام الله علیها) است.

مفهوم برکت در زندگی علمای هم عصر ما

خیلی از مراجع تقلید ما آمدند و رفتند و وجود آن‌ها برکت داشته است. مرحوم مجلسی (رضوان الله علیه)، این مرد چقدر فعّالیّت‌های مهم در زندگی خود داشته است. او با نوشتن بحار الأنوار، با دیگر کتاب‌های بسیار خوبی که نوشته است، با کتاب زاد المعاد، با کتاب جلاء العیون چه اثراتی از خود به جای گذاشته است! امّا برکتی که خدا به امام ما داد، هیچ کسی از علمای ما این برکت را ندارد.

انواع آثار برکت

لذا گاهی عمر انسان برکت دارد، گاهی مال برکت دارد، گاهی قلم برکت دارد، گاهی زبان برکت دارد. مرحوم آقای بهجت (اعلی الله مقام) فرمودند: آقا سیّد مهدی قزوینی یک سخنرانی در حلّه انجام داد و چهار هزار سنّی، شیعه شدند، با یک سخنرانی! این را برکت می‌گویند. بعضی افراد هستند که صحبت و منبر آن‌ها برکت دارد، دل‌ها را زنده می‌کند، گناهان را می‌ریزد، اشخاص به توبه کشیده می‌شوند و دست آن‌ها به دامن حضرت امیر (علیه السّلام) وصل می‌شود، گوشه‌ی چادر حضرت زهرا (سلام الله علیها) را می‌گیرند و دیگر رها نمی‌کنند. امّا بعضی افراد هم هستند که هیچ برکتی ندارند.

برکت اعمال نیک در شب قدر

یکی از مواردی که امشب در مورد قرآن می‌گوید، برکت امشب است، «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی‏ لَیْلَهٍ مُبارَکَهٍ»، چقدر برکت دارد؟ عقل انسان مبهوت می‌شود. شما امشب إن‌شاءالله نماز شب می‌خوانید، امّا نماز شب امشب شما با نماز شب دیشب و شب‌های قبل شما زمین تا آسمان فرق دارد. نماز شب امشب شما در نامه‌ی عمل شما هزار ماه نماز شب نوشته می‌شود.

بهای ذکر شریف «لا إله إلّا الله»

امشب شما یک «لا إله إلّا الله» بگویید که می‌گویید، امام زمان (عجّل الله فرجه) را شاهد بگیرید، بگویید: من مسلمان هستم، بد هستم یا خوب هستم، من مسلمان هستم به من رحم کن. این «لا إله إلّا الله» که ما امشب می‌گوییم. روایت دارد قیمت «لا إله إلّا الله» بهشت است، بهای بهشت «لا إله إلّا الله» است که روی دیگر آن «علی ولی الله» است، ولایت است. اگر انسان یک «لا إله إلّا الله» بگوید، با اخلاص هم بگوید بهشت بر او واجب می‌شود. «لا إله إلّا الله» خیلی بار دارد ولی امشب وقتی شما یک بار «لا إله إلّا الله» می‌گویید هزار ماه «لا إله إلّا الله» برای شما نوشته می‌شود. کجا و در چه حسابی می‌شود این را گنجاند.

برکت صدقه در شب‌های قدر

إن‌شاءالله اگر شما امشب پولی برای مردم فقیر و بیمار و جنگ‌زده‌ی و مقام و صابر یمن کنار بگذارید معلوم است که برای عالمیان حجّت هستند، تمام دنیا علیه این مردم فقیر آتش می‌ریزند امّا دو سال و اندی است که عقب‌نشینی نکرده‌اند، در برابر این همه بمب هم‌چنان ایستاده‌اند، جرم آن‌ها هم ولایت امیر المؤمنین (علیه السّلام) است، جرم آن‌ها اتّصال به انقلاب ما است و جرم دیگری ندارند. صدقه‌ای که شما امشب می‌دهید، قرآن کریم می‌فرماید: صدقه‌ای که می‌دهید «مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّهٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی‏ کُلِّ سُنْبُلَهٍ مِائَهُ حَبَّهٍ»[۴]، قرآن کریم یک مثل زده است، مثل کسانی که در راه خدا انفاق می‌کنند، مثل یک دانه‌ای است که در زمین بکارند، از این دانه هفت سنبل بروید، در هر سنبلی صد دانه باشد؛ یعنی یک دانه‌ی آن هفتصد عدد می‌شود. این برای عموم اوقات است ولی امشب که شما در راه خدا انفاق می‌کنید، گویا هزار ماه انفاق کرده‌اید.

شب قدر، فرصتی برای توبه و آشتی با خدا

امشب برای بد اخلاقی و نیش زبان توبه کنید. توبه‌ی امشب با شب‌های قبل خیلی فرق دارد. انسانی که توبه می‌کند محبوب خدا می‌شود، «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ»[۵]، تا به حالا با خدا دوست نبودی، قهر بودی، خدا تو را دوست نداشت و در را به روی تو بسته بود؟ امشب در را باز کرده و گفته بیا با من آشتی کن. آمدی با خدا آشتی کنی.

یا زهرا، ما را خوب کن. آمده‌ایم که آمده باشیم. این جوان‌ها برای توبه آمده‌اند، توبه‌ی جوان چیز دیگری است ولی توبه‌ی شب قدر طوری است که گویا تو هزار ماه مشغول توبه بودی. چه موقع چنین فرصتی برای شما پیدا می‌شود؟ امشب، شب زیارتی حضرت امام حسین (علیه السّلام) است. در روایت آمده است اگر کسی امشب کربلا باشد ۱۲۴ هزار پیغمبر با او مصافحه می‌کنند.

این لیله مبارکه است. این شب با همه‌ی شب‌ها فرق دارد، بنابراین هر کار خیری می‌توانید امشب انجام بدهید، با یک نیّتی همه را به خدا بدهید. برکت امشب برکت دیگری است.

اعتدال هوا در شب قدر

نکته‌ی دیگر از نکات زیادی که در ذهن من بود برای شب قدر بود و إن‌شاءالله اگر عمری داشتیم سال‌های بعد که ملکوت شب قدر چه عالمی است که به روی ما گشوده شده است، از جمله دارد که هوای شب قدر معتدل است؛ یعنی شما در سرمای یخبندان زمستان اگر به شب قدر برسید، کسانی که شب قدر را درک می‌کنند این سرما و انجماد در باطن شب نیست، مثل هوای بهاری است. اگر در گرمای ۵۰ درجه‌ی تابستان و شب قدر باشد، آن کسانی که اهل شب قدر هستند و به قدر شب قدر رسیده‌اند، به ارزش شب قدر رسیده‌اند، احساس یک اعتدال و نسیم بهشتی می‌کنند.

شب قدر و تشرّف به محضر امام زمان (عجّل الله فرجه)

گاهی به ذهن من می‌آید که مرحوم شیخ محمّد تقی بافقی (اعلی الله مقامه الشّریف) که از اوتاد و اولیاء و از علما است، از نجف با پای پیاده راه افتاده بود که به خراسان بیاید. او در یکی از مناطق کردستان به سرمای آن‌جا بر خورده بود و شب در بیابان بود و قهوه‌خانه‌ای هم در آن‌جا بود. از این سرما به آن قهوه‌خانه پناه برده بود و تا دیده بود بساط شراب و قمار است و آدم‌های خاصّی آن‌جا هستند، نتوانسته بود به آن‌جا برود و برگشته بود و به حضرت حجّت متوسّل شده بود. آقا امام زمان (عجّل الله فرجه) ایشان را خوانده بودند که پیش من بیا. می‌گوید: من در آن سرما وقتی خدمت حضرت بودم، زیر درختی بودیم، گویا باغ و بستانی است در بهار، هوای خوش، منظره‌ی زیبا، نسیم بهشتی، من تا صبح هیچ سرما و یخی ندیدم. صبح که شد داشتیم با آقا خداحافظی می‌کردیم خیلی دلبسته شده بودم و نمی‌توانستم از حضرت دل بکنم. گفتم: آقا جان، آیا من باز هم در این سفر نصیب دارم که شما را ببینم؟ حضرت فرمودند: دو بار دیگر هم من را خواهی دید.

الآن هم اگر شما و در جمع مؤمنین به عالم برزخ راه پیدا کنید، با این‌که این‌جا هوای تابستان است ولی کسانی که در عالم برزخ، پیش امیر المؤمنین (علیه السّلام) هستند، نه سرمای زمهریر رادارند نه گرمای جهنّم را دارند، نسیم خوشی را حس می‌کنند. در روایت دارد باطن شب قدر چنین نسیمی است. کسانی که شب قدر را درک می‌کنند باید بدانند علائم و نشانه‌هایی دارد، یکی از آن نشانه‌ها نسیم خوش و اعتدال بهاری شب قدر است.

توسّل به حضرت زهرا در شب قدر

نکته‌ی دیگری که خیلی مناسب است همه‌ی ما در شب قدر به آن توجّه داشته باشیم این است که شب قدر از خصائص ولایت است. من در این جهت دو روایت نوشته‌ام و یکی، دو نکته هم می‌گویم که إن‌شاءالله دل‌های آماده استفاده کنند و إن‌شاءالله ببینیم آیا حضرت زهرا (سلام الله علیها) به ما عنایت می‌کنند؟ ما سال‌های قبل هم به ایشان گفته‌ایم. آقای بهجت می‌فرمودند: حضرت زهرا (سلام الله علیها) مادر شیعه است، مادر ما است، ما احتیاج داریم، زمین خورده‌ایم، وقتی فرزند به زمین می‌افتد، مادر باید دست او را بگیرد و او را بلند کند.

دل را خالی از گناه کنید

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: «إِنَّ الْقَلْبَ الَّذِی یُعَایِنُ مَا یَنْزِلُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ لَعَظِیمُ الشَّأْنِ»[۶]، کسی امشب دلش گِل نباشد، دل او با دم امام زمان (عجّل الله فرجه)، با حواله‌ی حضرت زهرا (سلام الله علیها) گناه او بریزد و دل هرچه دارد بیرون بریزد و به صاحب دل تحویل بدهد و یک دلبر بیاید و دل او را ببرد و تمام زباله‌های دل را بیرون بریزد، «إِنَّ الْقَلْبَ الَّذِی یُعَایِنُ مَا یَنْزِلُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ لَعَظِیمُ الشَّأْنِ»، عرش خدا می‌شود. شأن این دل خیلی بالا می‌رود، عرش خدا می‌شود.

رهاورد شب قدر

«قُلْتُ وَ کَیْفَ ذَاکَ یَا بَا عَبْدِ اللَّهِ»، ای امام صادق (علیه السّلام)، بفرمایید چگونه این دل رهاورد شب قدر را می‌بیند، معاینه می‌کند و عظیم الشّأن می‌شود؟ فرمودند: «لَیُشَقُّ وَ اللَّهِ بَطْنُ ذَلِکَ الرَّجُلِ»، ظاهر انسان را باز می‌کنند، به کمون و سرّ او راه پیدا می‌کنند، «ثُمَّ یُؤْخَذُ إِلَى قَلْبِهِ یُکْتَبُ عَلَى قَلْبِ ذَلِکَ الرَّجُلِ بِمِدَادِ النُّورِ»، ملائکه این غشاء‌ها و حجاب‌ها را پاره می‌کنند، به سویدای قلب راه پیدا می‌کنند، با قلم نور در قلب مؤمن می‌نویسند، «فَذَلِکَ جَمِیعُ الْعِلْمِ»، او به علم لدنّی راه پیدا می‌کند. «وَ الَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا»[۷]، او را صاحب سر می‌کنند، چیزهایی در گوش دل او می‌گویند که عالم او را عوض می‌کنند. برای ما هم آرزو است.

«ثُمَّ یَکُونُ الْقَلْبُ مُصْحَفاً لِلْبَصَر»، دل انسان کتاب الله می‌شود، کتاب عشق می‌شود، انسان را فانی می‌کند، چشم دل باز می‌شود، نوشته‌های خدا را در دل می‌خواند، صاحب الهامات می‌شود، مثل مرحوم حاج هادی ابهری می‌شود، مثل مرحوم شیخ رجبعلی خیّاط می‌شود، در گوش می‌گویند و الهامات را به او می‌رسانند.

شب قدر، شب تجدید پیمان با ولایت

نکته‌ی آخر، مسئله‌ی ولایت است، اختصاص این شب به آن‌ها است. آقا رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: «آمِنُوا بِلَیْلَهِ الْقَدْر»[۸]، ای مؤمنین، به شب قدر ایمان بیاورید. دل بدهید، شب قدر را باور کنید، شب قدر این نیست که شما توفیق دعا دارید، خیلی بالاتر از این‌ها است. (باش تا صبح دولتش بدمد). «آمِنُوا بِلَیْلَهِ الْقَدْر»، به شب قدر ایمان بیاورید، «إِنَّهَا تَکُونُ لِعَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ»، این شب مخصوص امیر المؤمنین (علیه السّلام) است، مهمان علی (علیه السّلام) هستید، علی در دل‌ها نشسته، علی میره‌ی ایمان می‌دهد و دل‌ها را در شب قدر تغذیه می‌کند. اگر وصل به امیر المؤمنین (علیه السّلام) بشوید دل‌های شما از انوار ولایت علوی جلا پیدا می‌کند. «وَ لِوُلْدِهِ الْأَحَدَ عَشَرَ مِنْ بَعْدِی‏»، بعد از امیر المؤمنین (علیه السّلام) هم یازده امام (علیهم السّلام) آن شب دل‌ها را اراده می‌کنند.

توصیف شب قدر در بیان پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم)

باز از حضرت امیر (علیه السّلام) روایت است. این روایات در کتاب‌های اصول کافی، بصائر الدّرجات، در کتاب‌های مختلف معتبر ما آمده‌اند. امام امیر المؤمنین (علیه السّلام) می‌فرمایند: پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) به من فرمود: «یَا عَلِیُّ أَ تَدْرِی مَا مَعْنَى لَیْلَهِ الْقَدْرِ؟»[۹]، علی جان، آیا می‌دانی معنای شب قدر چیست؟ «فَقُلْتُ لَا یَا رَسُولَ اللَّهِ»، شاگرد در برابر استاد اظهار علم نمی‌کند، ادّعایی ندارد.

حضرت فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى قَدَّرَ فِیهَا مَا هُوَ کَائِنٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ»، شب آغاز و تقدیر خلقت است. خدا یک کتاب مبین دارد که از آغاز تا انجام هرچه بوده و هست و خواهد شد، همه در آن‌جا مقدّر است، در خزائن الهی آمده است. آن شب، شبی است که خدای متعال، کائنات را در خزائن خود جمع می‌کند و تمام آنچه تا روز قیامت واقع می‌شود را تقدیر می‌کند. «فَکَانَ فِیمَا قَدَّرَ عَزَّ وَ جَلَّ وَلَایَتُکَ وَ وَلَایَهُ الْأَئِمَّهِ مِنْ وُلْدِکَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ»، علی جان، از چیزهایی که خدا در روز ازل در شب قدر تقدیر فرمود ولایت تو و ولایت یازده امام از فرزندان شما است.

هدف خدای متعال از قرار دادن خلافت خود بر روی زمین

این روایت و آیاتی در قرآن کریم از جمله «إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَهً»[۱۰]، خدای متعال در روی زمین خلافت را خود جعل کرده، ربطی به مردم ندارد. همین‌طور آیه‌ی امامت حضرت ابراهیم (علیه السّلام): «إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً»[۱۱]، مردم رأی ندادند که حضرت ابراهیم (علیه السّلام) امام بشود، خدا امامت را برای حضرت ابراهیم (علیه السّلام) در نظر گرفت. آن هم امامت ملکوتی نیست، «لِلنَّاسِ إِماماً»، خدا، رهبری مردم را به عهده‌ی حضرت ابراهیم (علیه السّلام) گذاشته است. مردم قبول کنند که راه بهشت را دارد، اگر قبول نکنند به امامت حضرت ابراهیم (علیه السّلام) لطمه نمی‌خورد. او جعل است، او تکوین است. خدا در وجود حضرت ابراهیم (علیه السّلام) نوری قرار داده است، ظرفیتی قرار داده است که می‌تواند کشتی نجات تشکیل بدهد، مردم را در این سفینه قرار بدهد و به سوی ساحل بهشت ببرد.

عدم تبعیّت مردم از امام به معنای عدم مشروعیت امامت نیست

اگر مردم به سوی او نیامدند امامت او خدشه نمی‌پذیرد. آن‌ها می‌توانند سراغ یک کافر جهنّمی بروند، از نمرود تبعیّت کنند، لیاقت ندارند از ابراهیم (علیه السّلام) تبعیّت کنند. این‌گونه به امامت حضرت ابراهیم (علیه السّلام) لطمه نمی‌خورد. این حدیث شریف می‌گوید در ازل، در شب قدر ولایت تو و ولایت ائمّه (علیهم السّلام) را نوشته است. جزء مقدّرات شب قدر، ولایت است و این اجتماعات اتّصال به ولایت است لذا ما مسئله‌ی ولایت فقیه را مسئله‌ای می‌دانیم که انتخاب مردم ولایت فقیه را مشروع نمی‌کند، مقبول می‌کند.

عاقبت منکران و غاصبان ولایت ائمّه و برگزیدگان الهی (علیهم السّلام)

امیر المؤمنین (علیه السّلام) امام بود، سقیفه امام را کنار زد؛ آیا امامت او باطل شد؟ خیر. دیگران مشروع بودند؟ نه والله، مشروع نبودند. تا قیامت کسانی که به جای علی (علیه السّلام) نشستند چون جعل الهی ندارند، همگی در آتش جهنّم خواهند سوخت. در کربلا حضرت امام حسین (علیه السّلام) رأی نیاورد، آیا یزید مشروع بود؟ یک نفر به امام حسین (علیه السّلام) کمک نکرد، آیا امام حسین (علیه السّلام) امام نبود؟! جمهوری اسلامی توجّه به این حقایق است، اسلامیت یعنی همین.

مردم ما مؤمن هستند، این‌که به ولایت فقیه رأی دادند یعنی به ولایت امام زمان (عجّل الله فرجه) رأی دادند، یعنی به امامت امیر المؤمنین (علیه السّلام) رأی داده‌اند. چون ما مسلمان هستیم و رأی داده‌ایم، ما که به شراب و فحشا رأی نمی‌دهیم. اگر رأ دادیم مشروعیت پیدا می‌کند؟ پیدا نمی‌کند.

این مسائل، مسائل اساسی هستند که باید در این شب‌ها بصیرت لازم را پیدا کنیم. بعضی‌ها حرف‌هایی را بیان می‌کنند، خدا کند منشأ آن از جاهای دیگر نباشد و مشکلات و فتنه‌های بعدی نداشته باشیم، قدر این امنیت را بدانیم، با هم به جنگ برنخیزیم، فتنه درست نکنیم، همه زیر یک پرچم باشیم، متّحد باشیم، به هم دل بدهیم، همدیگر را حمایت کنیم.

(روضه خوانی)

پایان

[۱]– سوره‌ی طه، آیات ۲۵ تا ۲۸٫

[۲]– سوره‌ی دخان، آیات ۳ و ۴٫

[۳]– سوره‌ی ابراهیم، آیه ۲۴٫

[۴]– سوره‌ی بقره، آیه ۲۶۱٫

[۵]– سوره‌ی بقره، آیه ۲۲۲٫

[۶]– بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج ‏۹۴، ص ۲۰٫

[۷]– سوره‌ی عنکبوت، آیه ۶۹٫

[۸]-‌ الکافی (ط – الإسلامیه)، ج ‏۱، ص ۵۳۳٫

[۹]-‌ بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج ‏۹۴، ص ۱۸٫

[۱۰]– سوره‌ی بقره، آیه ۳۰٫

[۱۱]– همان، آیه ۱۲۴٫