«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری * وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْری * وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ * یَفْقَهُوا قَوْلی‏»[۱]

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ الصَّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِین طَبِیبِنَا حَبِیبِنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّه مَوْلَانَا بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحْبَتَهُ وَ نُصْرَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ»

تسلیت بمناسبت شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام

محضر امام زمان ارواحنا فداه شهادت جانگداز امیرالمؤمنین علیه السلام را تسلیت عرض می کنم، محضر امام حسن مجتبی علیه السلام تسلیت عرض می کنم، محضر امام حسین علیه السلام تسلیت عرض می کنم، محضر همه ی ائمه معصومین علیهم السلام، به همه ی ملائکه، به همه ی انسان های آزاده و به شما مؤمنین تسلیت عرض می کنم.

امیدوارم در مصیبتِ حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام مأجور باشید و باشیم.

ارزشِ حکومتِ اسلامی

امیرالمؤمنین علیه السلام همواره حضور دارند، امیرالمؤمنین علیه السلام صراط مستقیم است که در نمازهای مان از خدای متعال درخواست می کنیم، «اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ»[۲] و انحرافِ از مسیرِ ولایتِ امیرالمؤمنین علیه السلام، حاکمیّتِ دین با مدلِ حکومتی خدای متعال، انحرافِ از اصلِ دین است.

این نکته ی صریحِ قرآنِ کریم است که «اَلْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً»[۳] ولایت و حاکمیّتِ امیرالمؤمنین علیه السلام، منصوصِ قرآن کریم است، و تنها حکومتِ مفروض از جانب خدای متعال همین حکومت است که بعد از امیرالمؤمنین علیه السلام هم حضرات معصومین این صلاحیّت و جایگاه را از جانب خدای متعال داشتند، ولی ملّت ها نتوانستند این لیاقت را کسب کنند و زیرِ پرچمِ حکومتِ معصومین علیهم السلام، دنیا و آخرتشان آباد باشد.

«اِنِّما وَلیُّکُمْ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصلَّوهَ وَ یُؤتُونَ الزَّکاهَ وَ هُمْ راکِعُونَ»[۴] و هرگاه جامعه ی بشری بلوغ عقلی پیدا کرد و از همه ی این جانوران خسته شد، و برای آن جامعه ملموس شد که برای رأسِ حکومت خلیفه ی خدای متعال لازم است، مظهرِ خدای متعال لازم است، انسانِ کامل لازم است…

این انقلابِ ما یک آزمونی است برای محک زدنِ بلوغ، که آیا ملّت زیرِ پرچمِ ولایت، دینِ خود را بر همه چیز ترجیح می دهد؟ چقدر مقاومت می کند؟ کنار سفره ی خونِ شهدا چقدر استقامت می کنند که دین مخدوش نشود، رشوه نباشد، بی عدالتی نباشد، تبعیض نباشد، ظلم نباشد.

انواعِ نابسامانی هایی که امروز بر جامعه ی ما تحمیل شده است، نتیجه ی نفوذِ بیگانگان و بی ولایت هاست، اگر ما این چند صباح را کنارِ سفره ی پر نعمتِ شهیدانمان که این امنیّتِ مثال زدنی را به ارمغان آوردند…

جنگ ما را ساخت، امروز قدرتِ دفاعیِ ما در منطقه حرفِ اول را می زند، امروز استعداد هایی که در میانِ جوان هایِ ما شکوفا شده است، جهشی و بلکه فوقِ جهشی است، شبیهِ اعجاز است، شبیهِ کرامت است.

شهید مصطفی احمدی روشن در جریانِ هسته ای، یک بسیجی بود، ولی دانشمندان را بسیج کرد و این راکتوری که در حال خاموش شدن بود، هسته ایِ غنی شده ی بیست درصدی را تأمین کردند و این اقتدار بود که آن ها به فکر مذاکره افتادند و اگر ما قدرت نداشته باشیم ما را به حساب نمی آورند.

مذاکره، مذاکره نیست، مذاکره یک طرفه است، حاکمیّتِ امریکا و گرگ هایِ جهان است، هیچ وقت در مذاکره ی قوی و ضعیف، مذاکره به نفع ضعیف گرفته نشده است، لذا سعی کنیم آنچه را که خدای متعال به برکت ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام، احیاء غدیر، خونِ شهیدان، جانبازیِ جانبازانمان و دیانتِ مؤمنینِ کشورمان به ما داده است، برای آمدنِ امام زمان ارواحنا فداه حفظ کنیم و سماجت کنیم، قدرِ دین مان را بدانیم، ناموسمان را از خطرِ بیگانگان حفظ کنیم.

امروز بی ناموسی به زور نیست، آمده اند که فرهنگ بی ناموسی را ترویج کنند، کما اینکه مملکت فروشی زوری نیست، شرایطی را بوجود می آورند که عده ای باورشان می شود که باید کوتاه بیاییم وگرنه زندگی مان سخت می شود، و این کوتاه آمدن همیشه سختی را بیشتر کرده است، این دروغِ بیگانگان است که اگر کوتاه نیامدید، فشار بیشتر می شود.

مقاومت در برابرِ سختی ها

لذا امیرالمؤمنین سلام الله علیه مردِ مقاومِ عرصه های شدائد و سختی ها بودند، و امام سجاد علیه السلام ایشان را «أصبَرُ الصَّابرین» یاد کرده اند، در میانِ اهلِ مقاومت، مقاوم ترین فرد امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام است.

امام صادق علیه السلام فرمودند: «نَحْنُ صُبَّرٌ وَ شیعَتُنا اَصْبَرُ مِنّا»[۵] ما اهل صبر هستیم، ولی صبرِ شیعیانِ ما بیشتر است، چون آن ها (منظور آخرالزمانی ها است) دستشان به امام زمان ارواحنا فداه نمی رسد، حفظِ دینِ شان، استقلالِ شان، شرفِ شان، عزّتِ شان، با مشکلاتِ سخت مواجه می شود، ولی استقامت به خرج می دهند، وعده های خدای متعال هم حق است، «إِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا»[۶] در یک آیه فرموند «لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلا هُمْ یَحْزَنُونَ»[۷] و در آیه ی سوره ی مبارکه ی فصّلت فرمود: «إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَهُ أَلاّ تَخافُوا وَ لاتَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّهِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ فِى الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ فِى الْآخِرَهِ»[۸] این هایی که در مسیر تقوا، در مسیرِ پاکی، در مسیرِ دیانت، حریمِ خدای متعال را حفظ می کنند، این ها ملائکه را نمی بینند، ولی خدای متعال زندگی شان را آسان می کند، «وَ مَن یَتَّقِ اللهَ یَجعَل لَه مَخرَجاً»[۹] بدانند یا ندانند، نیروهای مرموزی برای آن ها راه را باز می کند، گِره را باز می کند، مشکلات را آسان می کند.

به انسان ظرفیت می دهد، به انسان تحمّل می دهد، سختی ها را برای انسان شیرین می کند، در سخت ترین شرایط به انسان آرامش می دهد، به انسان امنیّتِ خاطر می دهد، این است که در آن آیه فرمود: «لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلا هُمْ یَحْزَنُونَ» در این آیه خبر از نزولِ ملائکه در زندگیِ انسان های مؤمن می دهد، که قطعا چنین است و افرادی که در خط بودند «وَأَن لَوِ استَقاموا عَلَى الطَّریقَهِ لَأَسقَیناهُم ماءً غَدَقًا»[۱۰] به این ها جامِ محبّت می دهند، به این ها جامِ عشق می دهند، به این ها جامِ استقامت می دهند…

خوشا به حالِ کسی که ساقیِ او امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام است، حوضِ او نه تنها در قیامت است، اگر اینجا هم کسی پاک باشد، کنارِ چشمه ی وجودِ امیرالمؤمنین علیه السلام جرعه نوش خواهد بود.

سعی کنیم در این امتحانات گرفتارِ دو قطبی های مصنوعی بدستِ بیگانه پرست ها نباشیم.

ما یک خط داریم که آن خطِّ انقلاب است، یک خط داریم که آن خطِّ ولایت است، یک خط داریم که خطِّ شهادت است، جز این خطوط، خط، خطّ علی علیه السلام نیست، خطّ ائمه ی اطلام سلام الله علیهم أجمعین نیست، و وعده های خدای متعال حق است، و این برای ما تئوری نیست، بلکه تجربه است، هشت سال با شرق و غرب جنگیدن، آن هم با اقتدار و سرافرازی بیرون آمدن.

امیرالمؤمنین علیه السلام حًلّالِ مشکلات

حضرت علی علیه السلام حلّالِ مشکلات است، «نادِ عَلیّاً مَظهَرَ العَجائِب تَجِدهُ عَوْناً لَکَ فِی النَّوائِب» این پیروزی هایی که بارها با رمزِ «یا علی» نصیبِ رزمندگانِ ما شده است.

آن زمان که حضرت امام رضوان الله تعالی علیه در نجف بودند که خوابی دیدند، مرحوم آقای کشمیری هم خواب امام را برای او تعریف کرده بود (بدون اینکه حضرت امام بگویند) و هم تعبیر خوابِ ایشان را فرموده بودند، آقای کشمیری به حاج آقا مصطفی رضوان الله تعالی علیه گفته بودند: این خوابِ شما نشان می دهد پدرِ شما در انقلاب پیروز می شود، رهبر می شود، ولی در انقلاب با موانعی مواجه می شوند که گویا دنده های انسان را تحتِ فشار قرار می دهد… اما امیرالمؤمنین علیه السلام راه انقلاب را هموار می کنند…

این دستِ ولایتِ علوی تاکنون بالایِ سر این مملکت و مردم بوده است، دست از دامنِ ولایت برنداریم، هم در این دنیا و هم در آن دنیا.

قنبر می گوید: در محضر آقا امیرالمؤمنین علیه السلام بودم، من بودم و امیرالمؤمنین علیه السلام، دیدم گویا حضرت علی علیه السلام در حالِ پاسخ دادن به شخصی است، انگار شخصی استمداد می کند و امیرالمؤمنین علیه السلام به او وعده ی وصال و کمک می دهند، وقتی آن گفتگوی مختصر تمام شد، قنبر موردِ خطابِ آقا امیرالمؤمنین علیه السلام قرار گرفت و فرمودند: قنبر آماده باش به مدائن برویم، سلمان در حالِ احتزار است، بر بالین او برویم… سلمان در حال جان دادن بود و صدا زد یا علی! بیا؛ حالا امیرالمؤمنین علیه السلام در مدینه است، سلمان در مدائن است، عرض کردم آقا اینجا مدینه است، او مدائن است، فرمود: با من بیا، قنبر می گوید که چند قدمی بر نداشته بودیم، دیدم امیرالمؤمنین علیه السلام کنارِ بسترِ سلمان حضور پیدا کردند…

این دنیا گذرا است، کاری کنیم که حضرت به بالین مان بیاید.

ای که گفتی «فَمَن یَمُت یَرَنی» جان فدای کلام دلجویت، کاش روزی هزار مرتبه من مردمی، تا بدیدمی رویت…

این قسمتِ اول عرایضم که بمناسبت شهادت مولی الموحدین امیرالمؤمنین… ذکر علی از افضل عبادت هاست، خواستم این دل های پاکِ شب زنده داران در شبِ شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام به نجف اشرف وصل شود، شما هم حضرت را صدا بزنید: «نادِ عَلیّاً مَظهَرَ العَجائِب تَجِدهُ عَوْناً لَکَ فِی النَّوائِب».

هر مشکل و گره ای که دارید، به حضرت علی علیه السلام قسم که امیرالمؤمنین علیه السلام حلّالِ مشکلات است، «کَذَبَ الزاعِمونَ اِنَّ عَلیاً لَم یُنجی شیعَتی مِن هِناتِ» در حال احتزار صورت «سید حِمیَری» سیاه شد، افرادی بودند که شیعه نبودند، کنارِ بستر حِمیَری نشسته بودند خوشحال شدند، گفتند: شیعیان می گویند عاقبت بخیر هستیم، ببینید چطور در حال مرگ است، ولی طولی نکشید که دیدند گویا یک نوری در میانِ سیاهی ها در حالِ درخشیدن است، تمامِ این چهره ی سیاه شده از نقطه ای شروع به نور گرفتن کرد و چهره اش مانند آفتاب روشن شد، و زبانِ حِمیَری هنگامِ احتزار باز شد، دو شعر گفت و در جان به جان آفرین تسلیم کرد. مضمون آن شعر این بود:

دروغ گفتند آن هایی که فکر کردند علی علیه السلام شیعیان خود را در سختی ها نجات نمی دهد…

هر وقت تحت فشار بودید یک یاعلی بگویید، تمام است، علی دارم چه غم دارم، علی علیه السلام پشتوانه ی عالَمِ امکان است، علی علیه السلام یارِ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است، علی علیه السلام سرّالأنبیاء است، ما امام علی علیه السلام داریم، این کشور، کشور امیرالمؤمنین علیه السلام است، ولی پدرمان را ناراضی نکنیم، فرزندِ ناخَلَف نباشیم، حافظِ حدودِ اسلام باشیم، عاملِ به احکامِ دین باشیم تا قلب پدرمان امیرالمؤمنین علیه السلام از ما ناراضی نباشد و عاقبت بخیریِ ما بیمه شود.

ارزش شب های قدر

نکته ی دوم، قدرِ این شب ها را دانستن است. این شب ها تمامِ ملائکه نازل می شوند، روایت دارد که جبرئیل در چهار نقطه بر روی زمین پرچم هایی را نصب می کند، که این پرچم ها هر کدام ششصد شعبه دارد که تمام متدیّنین را زیر آن پرچم ها قرار می دهد، هر کجا شما نشسته اید و نمازی می خوانید، ذکری می گویید، تسبیحی می گویید، ملائکه به شما سلام می کنند، ما که ندیده ایم، چشم دلمان که باز نیست، وقتی وارد مسجد می شدید این ملائکه به شما خوش آمد گفتند، این ها مأمورین امام زمان ارواحنا فداه هستند، این ها همگی امشب در محضر حضرت حجت ارواحنا فداه هستند، «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَهُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ»[۱۱] هم روح که اعظم از ملائکه است، و هم همه ی ملائکه به حضور مبارک امام زمان ارواحنا فداه با سلام نازل می شوند ، با سلامی که از هر ناحیه سلام باران تان می کنند، این سلامتی ها را بگیرید و از دست ندهید و به خودِ امام زمان ارواحنا فداه بسپارید.

نکته ی آخر این است که شب های قدر شب های سرنوشت است، در شب نوزدهم طرح می شود، در شب بیست و یکم تصویب می شود و در شب بیست و سوم تَنجیز است، اجراست، لذا هر سه شب خیلی مهم است، خصوصاً شب بیست و یکم و شب بیست و سوم.

وقتی از امام صادق علیه السلام پرسیدند که بالاخره کدامیک شب قدر است؟ حضرت فرمودند: چه اصراری دارید؟ مهم است که برای سرنوشت یک سالتان دو شب بیدار باشید؟ برایتان مهم است که دو شب اشک بریزید؟ دو شب ناله کنید؟ دو شب دورِ هم دست های گدایی به سمت آسمان بلند کنید؟ خیلی مشکل نیست که دو شب انسان بیدار باشد، اما «تُوبُوا إِلَى اللَّهِ» شرط اول آن توبه است، «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ الدُّعَاءَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ الْبَلاَءَ»[۱۲] آن چیزی که نعمت ها را از ما می گیرد، گرانی می آورد، نگرانی می آورد، دشمن را بر انسان مسلط می کند، نفوذی ها را بر انسان مسلط می کند، گناهِ ماست. خدای متعال بی جهت نعمت را از کسی نمی گیرد، آن چیزی که باعث می شود دعاها بالا نرود گناهِ ماست.

مهربانیِ خدای متعال

آمده ایم بگوییم خدایا، خودت از ما گنهکارها دعوت کرده ای، ما که بدون دعوت نیامده ایم، پیغمبرِ تو دعوتنامه آورده است، «قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا»[۱۳] خطاب او به نماز شب خوان ها و نیست، خطابِ او به گنهکارهاست، «قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا» خودِ خدای متعال به آلوده ها می فرماید که من منتظر شما هستم، می خواهم شما را پاک کنم، می خواهم پرونده ات را درست کنم، «إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ»[۱۴] کسانی که توبه کنند… خدایا آبرویم را نبر، آمده ام اعتراف کنم و بگویم که بد کرده ام، بگویم که آلوده آمده ام…

آبرو می‌رود ای ابر خطاپوش ببار           که به دیوان عمل نامه سیاه آمده‌ایم

خدای متعال نازِ گنهکار را می کشد، چون گنهکار مریض است، مریض را که نمی زنند، به مریض رحم می کنند، ما بیماری های گناهی داریم، خدای متعال از ما دعوت کرده است، خودِ خدای متعال از ما پذیرایی می کند، نوازش می کند، دیگر خدای متعال وعده ای بالاتر از این بدهد؟ می فرماید کسی که توبه کند، ایمان خود را تجدید کند، بعد هم عمل صالح انجام دهد«فَأُولَٰئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ» نه تنها گناهت را می بخشم، به عددِ گناهانی که در پرونده ات نوشته شده، عوضِ هر گناه یک حسنه می نویسم.

یک همچنین مهربانی تو را دعوت کرده است، آن هم با این شرایط که آمده ای و دامن ائمه علیهم السلام را می گیری…

حضرت فاطمه سلام الله علیها؛ باطنِ شبِ قدر

باطن شب های قدر حضرت فاطمه ی زهرا سلام الله علیها است، ما مادر داریم، ما مهربان داریم، بنا ندارد بدون ما بهشت برود، بهشت را برای حضرت آماده می کنند، به استقبالِ او می آیند، اصرار می کنند که بی بی جان، در و دیوارِ بهشت در انتظارِ شماست، اما وارد نمی شوند و مدام به پشت سرِ خود نگاه می کنند، می گویند که بی بی جان چرا تشریف نمی آورید؟ می فرماید: «شیعَتی» من مادر هستم، نمی توانم بدونِ فرزندانم بروم.

خدای متعال اجازه ی شفاعت می دهد، بی بی سفره ی شفاعت را در قیامت می گستراند، اما چند وسیله برای شفاعت می آورند، در احادیث آمده است که پیراهن خونین حضرت اباعبدالله علیه السلام را به سر می کشند، نقل کرده اند کنارِ این پیراهنِ خونین، دو دستِ بریده شده ی قمربنی هاشم علیه السلام را به همراه دارند، اما گویا آنجا نشانه ای از حضرت علی اصغر علیه السلام هم هست، «وَإِذَا الْمَوْءُودَهُ سُئِلَتْ بِأیّ ذَنْبٍ قُتلَتْ»[۱۵] آه مادرم! «صُبَّتْ عَلىَّ مَصآئِبٌ لَوْ اَنَّها        صُبَّتْ عَلَى الاْیّامِ صِرْنَ لَیالِیا»

خدایا! همه با امید آمده اند، خدایا! همه نگرانی دارند، خدایا! دشمنانِ خطرناکی داریم، برای ما توطئه ها دارند، جنگ اقتصادی می کنند، جوانانِ زیادی سرگردان هستند، ره به جایی نمی برند، خدایا! مریض ها چشم به این شب ها دوخته اند، سرطانی ها، سکته ای ها، خدایا! بارالهی! این هایی که خانه ندارند، این هایی که قرض دارند، این هایی که گره به کارشان افتاده و کسی به دادشان نمی رسد، امشب شبِ بیچاره هاست، شب مضطرّین است، «أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ»[۱۶]

خدایا! همه ی ما مضطرّ هستیم، آمده ایم درِ خانه ی مادرمان حضرت زهرا سلام الله علیها را بزنیم، این شعر منصوب به ایشان است که می فرماید: دردِ من یکی دوتا نبود، صُبَّتْ عَلىَّ مَصآئِبٌ شما چند مصیبت از بی بی سراغ دارید؟ جریانِ کوچه، جریانِ کمی نیست، انسان می میرد، وقتی می شنود یک نامردی ناموس امیرالمؤمنین علیه السلام را، دختر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم را زیرِ کتک گرفته است، بشکند آن دست که به شما سیلی زد، من نمی دانم این سیلی چطور سیلی بوده است که با یک سیلی سیدهالنّساء العالمین سلام الله علیها نقشِ زمین شد، چادر او خاکی شد، گویا گوشواره ها… ای مادر…

محسن خودش را هم فدا کرد، داغِ محسنِ خود را هم در پرونده اش نوشت، بی بی جان یک کودک را شما قربانی آوردید، یک کودک را هم امام حسین علیه السلام به روی دستان خود گرفتند…

(قرآن هایتان را مقابل رویِ خودتان قرار دهید) با این دل های شکسته، خوش بحال شما، گریه بر هر دردِ بی درمان دواست، چشم گریان چشمه ی رَحمِ خداست، اگر دلت شکست خوش بحال تو، آن هم کجا شکست؟ پشتِ درِ نیم سوخته ی خانه ی امیرالمؤمنین علیه السلام، آنجا که مادرت پشت در است، آنجا که پهلو شکست، آنجا دلِ تو هم شکست، آنجا که فرق مولا شکست، دِلِ تو هم شکست…

دل هایتان را از کینه ها خالی کنید، این بازی های سیاسی ما را از هم جدا نکند، شیعه ی امیرالمؤمنین علیه السلام هستیم، در خیمه ی حضرت زهرا سلام الله علیها جمع شده ایم، گوشه ی چادرِ خاکیِ مادرمان را گرفته ایم، همه با هم برادریم، همه با هم مهربانیم، فاصله ها را کم کنیم تا خدای مهربان امشب باران مغفرتِ خود را بر سر ما ببارد.

خدایا! به خمسه ی طیّبه ات، به ضلعِ مَکسوره ی حضرت زهرا سلام الله علیها، لباسِ ظهور بر قامتِ صاحبِ ما بپوشان.

خدایا! دلمان هوای آقایمان را دارد، تو را به پهلوی شکسته ی حضرت زهرا سلام الله علیها حسرتِ دیدار آقا امام زمان ارواحنا فداه را بر دل ما مگذار.

خدایا! هرچه بودیم، هرچه کردیم، امشب به پناه آمده ایم، دامن امیرالمؤمنین علیه السلام را گرفته ایم، چون کسی را بهتر از چهارده معصوم علیهم السلام به ما معرفی نکرده ای، ما با آن ها آمده ایم، تو را به چهارده معصوم علیهم السلام قَسَمَت می دهیم که امشب تمامِ گناهانِ ما را ببخش و بیامرز.

خدایا! این جوانانی که رونقِ ما هستند، آمده اند توبه کنند، بخاطرِ توبه ی این ها توفیقِ توبه به همه ی ما مرحمت بفرما.

خدایا! این مملکت را دشمن شاد نکن.

خدایا! به سفره ی معیشت مردم برکت نازل بفرما.

خدایا! به پریشانیِ حضرت زینب سلام الله علیها این جوانانِ بی کار، افسرده و سرگردان را نجات بده.

خدایا! امرِ ازدواج را برای جوانانِ ما تسهیل بفرما.

خدایا! پریشانیِ اضطرار را از این مملکت دور بفرما.

خدایا! هر خطری انقلاب ما را، نظام ما را، ایمانِ ما را، ولایتِ ما را تهدید می کند به ولای امیرالمؤمنین علیه السلام دور بفرما.

خدایا! هر کسی با هر حاجتی، با هر مشکلی اینجا به پناه آمده است، تو را به عصمت حضرت زهرا سلام الله علیها همه را حاجت روا بفرما.

کسانی که التماس دعا گفته اند، آن هایی که به امیدی به این مجلس آمده اند، کسانی که با ما عهد دعا دارند، خدایا! همه ی شان را حاجت روا بفرما.

خدایا! قرض مقروضین را اداء بفرما.

خدایا! زندانیانِ مظلومِ بحرین و نیجریه و آذربایجان و عربستان سعودی که به جرم دفاع از اهل بیت علیهم السلام، به جرم تشیّع زندان هستند، آزاد بفرما.

خدایا! یَمن را پیروز کن.

خدایا! آل سعود و حکومت های وابسته ی منطقه را سرنگون بفرما.

خدایا! ما را دشمن شاد نفرما.

خدایا! علمای صالحِ ما، در رأسِ آنها مرجع ما، زعیمِ ما، رهبرِ بزرگوارِ ما را یاری بفرما.

خدایا! مرجع ما، زعیمِ ما، رهبرِ بزرگوارِ ما را تا ظهور مستدام بفرما.

خدایا! آنچه را خواستیم و نخواستیم، خیرِ ما در آن است، به ما روزی بفرما.

خدایا! مریض ها عموماً، منظورین خصوصاً، شفاء کَرَم بفرما.

خدایا! این ماه رمضان را آخرین ماهِ رمضانِ عمرِ ما قرار نده.

خدایا! ذَوی الحقوقِ ما را از ما راضی بفرما.

غَفَرالله لَنا و لَکُم؛ وَالسَّلامُ عَلَیکُم وَ رَحمَهُ الله

[۱] سوره مبارکه ی طه آیات ۲۵ تا ۲۸

[۲] سوره ی مبارکه ی حمد، آیه ی ۶

[۳] سوره ی مبارکه ی مائده، آیه ی ۳

[۴] سوره ی مبارکه ی مائده، آیه ی ۵۵

[۵] بحارالأنوار، جلد ۸۰ صفحه ۷۱

[۶] سوره ی مبارکه ی فصّلت، آیه ی ۳۰

[۷] سوره ی مبارکه ی یونس، آیه ی ۶۲

[۸] سوره ی مبارکه ی فصّلت، آیات ۳۰ و ۳۱

[۹] سوره ی مبارکه ی طلاق، آیه ی ۲

[۱۰] سوره ی مبارکه ی جن، آیه ی ۱۶

[۱۱] سوره ی مبارکه ی قدر، آیه ی ۴

[۱۲] فرازی از دعای کمیل

[۱۳] سوره ی مبارکه ی زمر، آیه ی ۵۳

[۱۴] سوره ی مبارکه ی فرقان، آیه ی ۷۰

[۱۵] سوره ی مبارکه ی تکویر، آیات ۸ و ۹

[۱۶] سوره ی مبارکه ی نمل، آیه ی ۶۲