مرحوم شیخ کلینی در کتاب اصول کافی گفته است:
پیامبر خدا (ص) بعد از مبعوث شدن به رسالت، سیزده سال در مکّه، اقامت نمود؛ آن‌گاه به مدینه مهاجرت کرد و ده سال در آن شهر بود، سپس در سنّ شصت و سه سالگی از دنیا رحلت کرد. آن حضرت دو ماه بود که پدرش عبدالله بن عبدالمطلب در مدینه، نزد دایی‌های آن حضرت، از دنیا رفت و آمنه بنت وهب، مادر آن حضرت، در چهار سالگی او، بدرود زندگی گفت و عبدالمطلب، جدّ بزرگوار حضرت، در حالی که پیامبر اکرم (ص) حدود هشت سال داشت، وفات نمود.
رسول خدا (ص)، بیست و چند سال داشت که با حضرت خدیجه (س) ازدواج کرد. از حضرت خدیجه (س) قبل از بعثت، قاسم و رقیّه و زینب و امّ کلثوم به دنیا آمدند و بعد از بعثت، طیّب و طاهر و حضرت فاطمه (س) متولّد شدند. و به روایتی بعد از بعثت، فقط فاطمه (س) به دنیا آمد و طیّب و طاهر، قبل از بعثت متولّد شده بودند.
فوت حضرت خدیجه (س) هم زمان با خروج آن بزرگوار از محاصره‌ی قریش در شعب ابوطالب، اتّفاق افتاد و این واقعه، یک سال قبل از هجرت بود و ابوطالب (ع) یک سال بعد از فوت حضرت خدیجه (س) از دنیا رفت.
رسول خدا (ص)، وقتی این دو بزرگوار را از دست داد، اندوه گرانی بر او، وارد آمد و ماندن در مکّه برای و، بسیار سخت و ناگوار شد. از این موضوع به جبرئیل امین (ع)، شکوه کرد. پس خدای متعال وحی فرمود: از قریه‌ای که اهل آن ظالم است،خارج شو که در مکّه، بعد از ابوطالب (ع) یار و یاوری نخواهی داشت. پس به حضرت دستور مهاجرت داد.
مرحوم کلینی، سپس گفته‌اند: سنّ رسول خدا (ص) در زمان رحلت، شصت و سه سال بود.
قال الکلینیّ:
وَ بَقِیَ بِمَکَّهَ بَعْدَ مَبْعَثِهِ ثَلَاثَ عَشْرَهَ سَنَهً ثُمَّ هَاجَرَ إِلَى الْمَدِینَهِ وَ مَکَثَ بِهَا عَشْرَ سِنِینَ ثُمَّ قُبِضَ (ع) لِاثْنَتَیْ عَشْرَهَ لَیْلَهً مَضَتْ مِنْ رَبِیعٍ الْأَوَّلِ یَوْمَ الْإِثْنَیْنِ وَ هُوَ ابْنُ ثَلَاثٍ وَ سِتِّینَ سَنَهً وَ تُوُفِّیَ أَبُوهُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ بِالْمَدِینَهِ عِنْدَ أَخْوَالِهِ وَ هُوَ ابْنُ شَهْرَیْنِ وَ مَاتَتْ أُمُّهُ آمِنَهُ بِنْتُ وَهْبِ بْنِ عَبْدِ مَنَافِ بْنِ زُهْرَهَ بْنِ کِلَابِ بْنِ مُرَّهَ بْنِ کَعْبِ بْنِ لُؤَیِّ بْنِ غَالِبٍ وَ هُوَ ابْنُ أَرْبَعِ سِنِینَ وَ مَاتَ عَبْدُ الْمُطَّلِبِ وَ لِلنَّبِیِّ (ص) نَحْوُ ثَمَانِ سِنِینَ وَ تَزَوَّجَ خَدِیجَهَ وَ هُوَ ابْنُ بِضْعٍ وَ عِشْرِینَ سَنَهً فَوُلِدَ لَهُ مِنْهَا قَبْلَ مَبْعَثِهِ (ع) الْقَاسِمُ وَ رُقَیَّهُ وَ زَیْنَبُ وَ أُمُّ کُلْثُومٍ وَ وُلِدَ لَهُ بَعْدَ الْمَبْعَثِ الطَّیِّبُ وَ الطَّاهِرُ وَ فَاطِمَهُ (ع) وَ رُوِیَ أَیْضاً أَنَّهُ لَمْ یُولَدْ بَعْدَ الْمَبْعَثِ إِلَّا فَاطِمَهُ (ع) وَ أَنَّ الطَّیِّبَ وَ الطَّاهِرَ وُلِدَا قَبْلَ مَبْعَثِهِ وَ مَاتَتْ خَدِیجَهُ (ع) حِینَ خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مِنَ الشِّعْبِ وَ کَانَ ذَلِکَ قَبْلَ الْهِجْرَهِ بِسَنَهٍ وَ مَاتَ أَبُو طَالِبٍ بَعْدَ مَوْتِ خَدِیجَهَ بِسَنَهٍ فَلَمَّا فَقَدَهُمَا رَسُولُ اللَّهِ (ص) شَنَأَ الْمُقَامَ بِمَکَّهَ وَ دَخَلَهُ حُزْنٌ شَدِیدٌ وَ شَکَا ذَلِکَ إِلَى جَبْرَئِیلَ (ع) فَأَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَیْهِ اخْرُجْ مِنَ الْقَرْیَهِ الظَّالِمِ أَهْلُها فَلَیْسَ لَکَ بِمَکَّهَ نَاصِرٌ بَعْدَ أَبِی طَالِبٍ وَ أَمَرَهُ بِالْهِجْرَهِ.[۱]
ثمّ قال: فکان عمره (ص) یوم قبض ثلاث و ستّین سنه.[۲]
[۱] . الکافی ۱: ۴۳۹، إعلام الوری ۱: ۵۲، کشف الغمّه ۱: ۱۶ مع اختلاف یسیر.
[۲] . الکافی ۱: ۴۳۹، مروج الذهب ۲: ۲۸۹، إعلام الوری ۱: ۴۶، کشف الغمّه ۱: ۱۶، البحار ۱۵: ۲۸۱٫
پاسخ دهید