این‌که والدین گاهی اوقات به عنوان تنبیه، از محروم‌سازی استفاده کنند، اشکالی ندارد؛ امّا در تنبیه باید به این نکته توجّه کرد که کودک موقعی نیاز به تنبیه دارد که بداند کاری بد است و آن را عمداً انجام دهد؛ امّا اگر به صورت غیر عمد کار بدی را انجام داد، نباید او را تنبیه کرد.

به عنوان مثال، اگر کودک که در حال دویدن و بازی کردن است، با لیوان آبی برخورد کند و آن را بریزد، نباید او تنبیه کرد؛ چراکه مقصّر اصلی کسی است که آن لیوان را در سر راه قرار داده است.