دختران در سنّ نوجوانی نیاز زیادی به توجّه دارند؛ البته تمام نوجوانان نیاز به توجّه دارند، ولی این نیاز در دختران بیشتر است. در خانواده تمام اعضای آن باید نقش عاطفی خود را به درستی ایفاء کنند؛ البته در این مورد نقش پدر پر رنگ تر است؛ چراکه او باید در این دوران برای دختر خود یک دوست پسر واقعی باشد وتمام نیازهای عاطفی او را پاسخ دهد.

 

در اینجا سه نکته قابل توجّه است:

الف. توجّه دائمی

توجّه و ابراز علاقه در دوران نوجوانی باید دائمی باشد؛ چراکه اگر این رفتارها مقطعی صورت گیرد، ممکن است در بچّه یک حالت انتقام گیری عاطفی بوجود آید و دچار جنونی آنی شود؛ مانند این که ممکن است نوجوان به پدر یا مادر پرخاش کند.

 

ب. ابراز علاقه متناسب شرایط

پدر و مادر باید بدانند که ابراز علاقه و توجّه به نوجوان قالب و روش خاصّی ندارد؛ بلکه این رفتارها متناسب با زمان، مکان و روحیّات افراد متفاوت است.

 

ج. ارتباط دوستانه با همجنس

نوجوانان در این دوران باید یک ارتباط دوستانه با همجنس خود برقرار کنند؛ البته این رابطه باید به صورت کنترل شده باشد؛ چراکه ممکن است آسیب هایی را به همراه داشته باشد