استمنا حد ندارد؛ ولى تعزیر دارد. اگر شخصى که استمنا کرده نزد قاضى اقرار کند یا دو نفر عادل نزد قاضى شهادت بدهند، قاضى او را تعزیر مىکند، یعنى مقدارى که مصلحت مىداند به او تازیانه مىزند. البته در این گونه موارد لازم نیست شخص به گناه خود اقرار کند و یا دیگران آبروى گناهکار را نزد قاضى از بین ببرد.[۱]

 

 

پی نوشت


[۱] – اللمعه الدمشقیه، ج ۹، ص ۳۳۰ و وحید، تکمله منهاجالصالحین، ج ۳، م ۲۹۲