پژوهش حاضر عهده‌دار بررسى نقش امام باقر (ع) در علوم قرآنى است. آن حضرت از برجسته‌ترین عالمان علـوم قرآن و شئون مختلف آن مانند شأن نـزول، اسباب نزول قـرآن، شناخت ناسخ و منـسـوخ، محکم و متشابه است. تلاش عـمـده‌ی آن حضرت تبیین سنت رسول خدا (ص) و شناساندن آیات الهى به گونه‌ی بایسته و شایسته بود. علـوم قرآنى به مجـمـوعه‌اى از دانش‌هایى خـارج از خـود قرآن کریم اطـلاق مى‌شـود که ما را با قـرآن و چگونگى تفسیر آن آشنا مى‌کند این دانش بافاصله اندکى پس از نزول قرآن پدید آمد و با رهنمود پیامبر (ص) و برخى از صحابه و تابعان به رشد و بالندگـى رسید. آنچه امـروزه به‌عنوان آثار و نوشته‌هاى علـوم قرآنى در اختیار ما قرارگرفته سرمایه‌اى است که از گذشتگان به ما به ارث رسیده است.