نخست باید دانست؛ در هر جامعه ای نوع و کیفیت لباس زنان و مردان، علاوه بر آن که تابع شرایط اقتصادی و اجتماعی و اقلیمی آن جامعه است، تابع ارزش های حاکم بر فرهنگ آن جامعه نیز می باشد. انسان بسته به این‌که چه سرنوشتی برای خود تصور کند و سعادت خود و جامعه خود را در چه بداند، نوع پوشش و ظاهر او نیز تفاوت می کند.

شکی نیست ‌که زنان و به ویژه دختران به طور ذاتی خوش‌سلیقه‌اند و از لمین بودن و شلختگی بی‌زار هستند، اما درباره پوشش بیرون از خانه نکاتی وجود دارد که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد:

۱ – درست است که دختران در مراحلی از سنین خود بیشتر تمایل دارند مورد توجه دیگران قرار گیرند، اما میدان جلب توجه بسیار وسیع است و تنها منحصر به بدن‌نمایی و آرایش نیست. آیا جوان نمی تواند از راه پیشرفت در امور علمی و معنوی یا از طریق اخلاق و رفتار نیکو، یا با به دست آوردن مقام در مسابقات علمی، قرائت و حفظ قرآن و یا مسابقات گوناگون، باعث جلب توجه دیگران شود؟

۲ – طبق تحقیقات روان‌شناسانه، دختران در مراحلی از سنین خود میل به خودنمایی دارند، اما باید دانست که دختران باید به اقتضای قدرت اراده و انتخابی که خداوند در درون آنان قرار داده، می‌توانند این میل را در بستر صحیح و مسیرهای مثبتی هدایت کنند و بکوشند، از طرق دیگری غیر از بدن نمایی و خودآرایی، در حد معقول آن را اشباع نمایند.[۱]

۳ – یکی از فلسفه های حجاب تمرکز مسائل جنسی به کانون خانواده و روابط میان زن و شوهر می باشد و در این حیطه هیچ محدودیتی برای زن جهت ایجاد جلب توجه نسبت به همسر قرار داده نشده و حتی دین اسلام در این زمینه توصیه های زیادی نیز بیان داشته است. ازاین‌رو دختران باید تمام انرژی خود را برای شرایط ازدواج متمرکز کنند.

۴ – رفتار زن به هر شکل که باشد دارای پیام است. راه رفتن، نگاه کردن، سخن گفتن (لحن صـدا) و پوشش او، زبان ارتباط وی با دیگران است.

وقتی دختر یا زنی در مجامع عمومی زمینه جلب توجه دیگران را نسبت به خود فراهم نماید؛ حس تمایل افراد را به خود بیدار و تحریک می نماید و آنها را در حسرت دستیابی به خویش رها می سازد، در این شرایط شدیدترین فشارهای روانی و ضربه های روحی را بر آنها وارد می آورد. در چنین موقعیتی اگر همچون غرب زمینه برای روابط ناسالم فراهم باشد نابسامانی های دهشتناکی اوج می گیرد و اگر این زمینه فراهم نباشد، عقده ها و ناکامی‌ها، جوانان را از پای در می آورد و یا نسبت به این گروه از زنان و دختران مرتکب جنایات وحشتناکی می شود که هر از چندگاهی اخبار آن در صفحه حوادث روزنامه ها و مجلات منتشر می شود.

افزون بر این زنانی که به خود آرایی در مقابل بیگانه تأکید می ورزند پیوسته نگران قضاوت دیگران درباره خود هستند و در دغدغه به سر می برند.[۲]

بنابراین زنان و دختران جهت مصون ماندن از این‌گونه پیامدهای منفی، باید از هرگونه پوشش تحریک کننده پرهیز نموده و تمرکز خود را در این زمینه به کانون خانواده و دیگر فعالیت‌ها معطوف نمایند.

پی نوشت ها

[۱] – هدایت‌خواه، ستاره، زیور عفاف، ضریح آفتاب، مشهد، ۱۳۸۵، دوم، ص ۲۴۰٫

[۲] – غلامی، یوسف، راز یک فریب، قم، انتشارات لاهیجی، ۱۳۸۱ ش، اول، ص ۵۲٫