هر که جایگاه نماز را در معامله‌ی با پروردگار شناخت، و دانست که آن لطفی بزرگ از سوی خداوند مهربان است، باید که روشنی چشم او در نماز باشد؛ و باید که چشم به راهش باشد؛ چنانکه منتظر مجالس انس با دوستانش می‌شود. و ندای اذان را چنانچه دعوت دوستان و احبّاء را پاسخ می‌دهد، پاسخ می‌گوید!

 منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۱۴۰