در کلام اللّه از هر طرف صدا شنیده مى  شود، و تنعّم و لذّت حاصل از آن به مراتب گواراتر از لذّت اکل وشرب است. در روایتى از امام صادق ـ علیه السّلام ـ درباره ى آیه ى «إِیَّاکَ نَعْبُدُ»(تنها تو را مى  پرستیم.) آمده است که فرمود:« لا زِلْتُ أُکرِّرُها حَتّى سَمِعْتُها مِنْ قائِلِها. »پیوسته آن را تکرار مى کردم، تا این که آن را از گوینده اش [= حضرت حقّ[ شنیدم. به همین مضمون: مفتاح الفلاح، ص ۳۷۲؛ فلاح السائل، ص ۱۰۷؛ بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۵۸، ج ۸۱، ص ۲۴۷؛ مستدرک الوسائل، ج ۴، ص ۱۰۶٫

خوردن و خوابیدن و پرداختن به بعضى شؤون حیوانى ما را از برخى حیوانات پایین تر آورده است. خداوند متعال مى فرماید:«وَ أَوْحَى رَبُّکَ إِلَى النَّحْلِ» و پروردگارت به زنبور عسل وحى نمود.سوره ى نحل، آیه  ى ۶۸٫ خدا مى  داند که زنبور عسل چه کارهاى عجیبى را مى  کند که ما انسان  ها با ادّعاى شرافت معلوم نیست بتوانیم انجام دهیم. حضرت رسول اکرم ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ مى فرماید:

« حُبِّبَ إِلَىَّ مِنْ دُنْیاکُمْ: أَلنّسِاءُ وَالطّیبُ، وَجُعِلَ قُرَّهُ عَیْنى فِى الصَّلاهَ. » از دنیاى شما سه چیز مورد علاقه ى من است: عطر و بوى خوش، زنان، ولى نور چشم من در نماز قرار داده شده است.وسائل الشیعه، ج ۱، ص ۴۴۲، ج ۲، ص ۱۴۴؛ بحار الانوار، ج ۷۳، ص ۱۴۱؛ ج ۷۹، ص ۲۱۱؛ خصال، ص ۱۶۵٫ هرکدام از این ها محبوبیّت و لذّت تکوینى دارد، ولى لذّتى که در نماز است بیشتر از لذّت آن دو است، اما چه کنیم که در ذایقه  ى ما شور و تلخ است، لذا هر چه زودتر مى  خواهیم نماز را به آخر برسانیم و از آن فارغ شویم! بعضى از پروانه  ها و زنبورها نیز بوى خوش را طالبند، بهره گرفتن از جنس مخالف هم مشترک بین حیوانات است، ولى این از مختصّات و امتیازات انسان کامل است که از نماز لذّت مى برد.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد