شنیده بود یکی از بچه‌ها می‌خواهد از سپاه بیاید بیرون. هیچ وقت آن‌قدر برافروخته ندیده بودمش. سپرده بود قبل رفتن ببینمش. هیچ وقت اشتباه طرف را مستقیم توی روی طرف نمی‌گفت. گفت «داری می‌روی خوی، برو سراغ فلانی. بگو علی. گفت چادر سرت کنی شرف دارد به این‌که بخواهی لباس شهادت را از تنت دربیاوری.» همیشه می‌گفت «لباس سپاه لباس شهادت و شرافت است. هر کسی لیاقت پوشیدنش را ندارد و مرگ هر کسی توی این لباس مقدر نمی‌شود.»

 

منبع: کتاب « اشتباه می‌کنید! من زنده‌ام؛ شهید علی شرفخانلو» – انتشارات روایت فتح

به نقل از: سیف علی اسدلو