بلاذری گوید:

امام حسین (ع) اصحاب خود را دستور داد که خیمه‌ها خود را نزدیک به هم سازند و طناب خیمه‌ها را از لا به لای هم بگذرانند و خود در بین خیمه‌گاه باشند و از یک طرف با دشمن روبرو شوند، به نحوی که خیمه‌ها پشت سر و طرف راست و چپ آنان باشد و خیمه‌ها اطراف آنان باشد، مگر طرفی که دشمن از آن‌جا می‌آید.

قال البلاذریّ:

ثم أمر [الحسین (ع)] أصحابه أن یقربوا بعض بیوتهم من بعض، و أن یدخلوا بعض الأطناب فی بعض و أن یفقوا بین البیوت، فیستقبلوا القوم من وجه واحد و البیوت من ورائهم و عن أیمانهم و شمائلهم و قد حفّت بهم البیوت إلّا الوجه الّذی یأتیهم عدوّهم منه.^[۱]

[۱]– انساب الاشراف ۳: ۱۸۶، الأخبار الطوال: ۲۵۶، الارشاد: ۲۳۲، تاریخ الطبری ۳: ۳۱۷، المناقب لابن شهر آشوب ۴: ۹۹، الکامل فی التاریخ ۲: ۵۶۰، العوالم ۱۷: ۵۶۰، العوالم ۱۷: ۲۴۶، وقعه الطف: ۲۰۱، موسوعه کلمات الامام الحسین (ع): ۳۹۳٫