۱ – در مورد محل دفن حضرت آدم(ع) نقل‌های تاریخی و روایات مختلفی وجود دارد. بسیاری از روایات محل دفن آن‌حضرت را حرم خداوند (شهر مکه و مناطق مشخص پیرامون) بیان کردند.[۱]اما روایات دیگر محل دفن حضرت آدم(ع) را شهر نجف و با محل دفن حضرت علی(ع) یکی می‌دانند.[۲]اما همان‌گونه که در برخی روایات بیان شده است تعارضی بین روایات نیست؛ زیرا در همین روایتی که محل دفن حضرت آدم کوفه(نجف) بیان شده است، راوی از امام می‌پرسد: معروف این است که آدم در حرم خدا دفن شده است [چگونه می‌فرمایید در نجف است؟] امام در جواب می‌فرماید: «در جریان طوفان نوح، تابوت حضرت آدم(ع) نمایان شد و حضرت نوح(ع) تابوت آدم(ع) را همراه خود به کوفه آورد و در آن‌جا دفن کرد».[۳]

۲ – این‌که آیا حضرت آدم(ع) دارای جسم بزرگی بوده است یا نه؟ در برخی روایات حضرت آدم، انسانی بسیار بلند قد معرفی شده است، چنان‌که در بعضی از آنها قامت آدم(ع) را تا ۷۰ ذراع؛ یعنی حدود ۳۵ متر[۴] و در برخی روایات ۶۰ ذراع؛ یعنی ۳۰ متر،[۵] بیان کرده‌اند.
۳ – روایتی نیز بدین مضمون وجود دارد که: قبر امام علی(ع) در نجف مابین سینه و سر حضرت نوح(ع) از طرف قبله است.[۶]
گفتنی است؛ برخی این روایات از نه از نظر سند قابل پذیرش است و نه از نظر دلالت و محتوا.[۷]  

منبع: اسلام کوئست

پی نوشت ها

[۱]. «عِدَّهٌ مِنْ اَصْحَابِنَا عَنْ اَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ اَبِی نَجْرَانَ عَنِ الْمُفَضَّلِ عَنْ جَابِرٍ عَنْ اَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: صَلَّى فِی مَسْجِدِ الْخَیْفِ سَبْعُمِائَهِ نَبِیٍّ وَ اِنَ‏ مَا بَیْنَ‏ الرُّکْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ لَمَشْحُونٌ‏ مِنْ‏ قُبُورِ الْاَنْبِیَاءِ وَ اِنَّ آدَمَ لَفِی حَرَمِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ». کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۴، ص ۲۱۴، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.

[۲]. طوسى، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۲۳، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. برای اطلاع بیشتر رجوع شود به: پاسخ ۸۴۲۷(قبر حضرت آدم و نوح در نجف)

[۳]. همان.

[۴]. کافی، ج ۸، ص ۲۳۳.

[۵]. راوندی، قطب الدین، قصص الانبیاء(ع)، ص ۶۹، مشهد، مرکز پژوهش هاى اسلامى، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.

[۶]. «قَبْرُ عَلِیٍّ(ع) فِی الْغَرِیِّ مَا بَیْنَ صَدْرِ نُوحٍ وَ مَفْرِقِ رَاْسِهِ مِمَّا یَلِی الْقِبْلَه». مجلسى، محمد باقر، بحار الانوارالجامعه، ج ۹۷، ص ۲۵۰، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.

[۷]. ر.ک: کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱۵، پاورقی ص ۵۳۳، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ‏۱۴۲۹ق. در آن‌جا چنین آمده است: «اعلم انّ هذا الحدیث من معضلات الاحادیث و فیه وجوه من الاشکالات، و لکن ذکرها و الاجوبه عنها لا یسعه المقام»، نیز ر.ک: کافی(شرح المازندرانی)، ج ۱۲، ص ۳۰۰؛ الوافی، ج ۲۶، ص ۳۱۴ – ۳۱۵؛ مرآه العقول، ج ۲۶، ص ۱۷۱- ۱۷۷٫ به علاوه؛ وثاقت مقاتل بن سلیمان ثابت نشده است. رجال البرقی، ص ۴۶؛ رجال الکشّی، ص ۳۹۰؛ رجال الطوسی، ص ۱۴۶.
علامه شعرانی نیز در مورد این حدیث می‌گوید: «(مقاتل بن سلیمان) بترى عامى ضعیف لا یحتج بقوله و لا یلزمنا التکلف فى تصحیح روایته»‏. مازندرانى، محمد صالح بن احمد، شرح الکافی(الاصول و الروضه)، ج ۱۲، پاورقی ص ۳۰۱، تهران، المکتبه الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۸۲ق.