درباره حرمت استمنا و خودارضایى از امام صادق (علیه السلام)  پرسش شد. حضرت فرمود: گناهى بزرگ است، خداوند در کتاب خود از این عمل نهى فرموده است. کسى که به چنین عملى دست مى زند، گویى با خود ازدواج کرده است! و اگر از کار وى آگاه شوم با وى غذا نمى خورم.

سؤال کننده پرسید: منبع این سخن از کتاب خدا کجاست؟

حضرت فرمود: در آیه «فَمَنِ ابْتَغى وَراءَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ العادُونَ»[۱] مراد از «وَراءَ ذلِکَ»استمناء مى باشد.[۲]

گفتنى است؛ که حرمت استمنا تنها به خاطر آثار و زیان جسمانى آن  نیست، بلکه حکمت هاى دیگرى نیز دارد که بر ما مخفى است.

پاره اى از زیان هاى جسمانى، روانى و اجتماعى استمنا عبارتند از:

۱ – خستگى و کوفتگى،

۲ – عدم تمرکز حواس،

۳ – ضعف حافظه،

۴ – استرس و اضطراب،

۵ – حساسیت بیش از حد و زودرنجى،

۶ – کمر درد،

۷ – ریزش موها،

۸ – ناتوانى جنسى زودرس در جوانى،

۹ – بى خوابى یا بدخوابى و مشکلات مشابه،

۱۰ – انزال زودرس و غیرارادى یا خروج منى به صورت قطره قطره،

۱۱ – بى میل شدن به همسر و ازدواج، ناتوانى در ارتباط با جنس مخالف و همسر، احساس طرد شدن، دیر ازدواج کردن و لذت نبردن از زندگى مشترک.[۳]

پی نوشت ها

[۱] – مؤمنون ۲۳، آیه ۷٫

[۲] – وسایل الشیعه، ج ۲۸، ص ۳۶۴٫

[۳] – ر.ک: پرسش ها و پاسخ ها، شماره ۷، ص ۲۸۵٫