تیمم دو فایده و فلسفه مهم دارد:

۱ – فایده بهداشتى

خاک به جهت داشتن باکترىهاى فراوان، مىتواند آلودگىها را از بین ببرد. این باکترىها معمولاً در سطح زمین ـ که از هوا و نور آفتاب بهتر مىتوانند استفاده کنند فراوان هستند و از این نظر مىتواند تا حدودى جانشین آب شود. با این تفاوت که آب حلاّل است؛ یعنى، میکروبها را حل کرده و با خود مىبرد؛ ولى خاک میکروبکش است و خاکى این اثر بخشى را دارد که کاملاً پاک باشد. از این رو قرآن از آن به «صعیداً طیباً»  (زمین پاک) تعبیر کرده است.

 

۲ – فایده اخلاقى

تیمم یکى از عبادات است؛ زیرا انسان پیشانى خود را ـ که شریفترین عضو بدن او استـ  با دستى که بر خاک زده، لمس مىکند تا فروتنى و تواضع خود را در پیشگاه او آشکار سازد و به دنبال این کار، متوجه نماز و یا سایر عباداتى مىشود که در آن وضو و غسل شرط است. به این ترتیب تیمم در پرورش روح تواضع و عبودیت و شکر گزارى در بندگان اثر مىگذارد.[۱]

 

 

پی نوشت


[۱] – تفسیر نمونه، ج ۳، ص ۴۴۳٫