امام سجاد(ع) پیام رسان قیام عاشورا، در مجلس یزید بر فراز منبر رفت و با هوشیاری و درایت وصف ناپذیرش پس از ستایش خدا، سخن جاودانه و تاریخى بیان کرد. در قسمتی از سخنانش در معرفی خود و اهل بیت(ع) چنین فرمود:
«أیّها الناس، اعطینا ستّا، و فضّلنا، بسبع‏ اعطینا: العلم، و الحلم، و السماحه، و الفصاحه، و الشجاعه، و المحبّه فی قلوب المؤمنین، و فضّلنا بأنّ منّا النبیّ المختار محمد صلّى الله علیه و آله، و منّا الصدّیق، و منّا الطیّار، و منّا أسد الله و أسد رسوله، و منّا خیره نساء العالمین، و منّا سبطا هذه الامّه [و سیّدا شباب أهل الجنّه]».[۱]
شرح این سخن آن است که اى مردم! خدا به ما شش نعمت گرانبها و ارزش‌مند ارزانى داشت، و ما را به هفت ویژگى بر دیگر انسان‌ها برترى بخشیده است.
خدا به ما علم و دانش، حلم و بردبارى، سخاوت و بخشندگى، فصاحت و سخنورى، شجاعت و شهامت ارزانى داشت و گستره دل‌ها و قلب‌‏هاى مردم توحیدگرا و با ایمان و آزاده را کانون مهر و عشق ما ساخته است.

همچنین خداى متعال، بر ما خاندان پر شکوه وحى و رسالت منت نهاده و ما را به وسیله این هفت نشان شکوه و عظمت به همگان برترى بخشیده است:
این نشانه‌هاى برترى و ملاک‌‏هاى شکوه عبارت‌اند از:
۱ – پیامبر بزرگ خدا، محمد از خاندان ما است.
۲ – نخستین ایمان آورنده به آن‌حضرت و دین و آیین آسمانى او، امیر مؤمنان از خاندان ما است.
۳ – جعفر طیّار، آن شهید دلاور راه عدالت و آزادى از خاندان ما است.
۴ – شیر شجاع حق و شیر پیامبر خدا، جناب حمزه، آن قهرمان میدان‌ها و شهید به خون خفته احد از ما است.
۵ – حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(س) جده ما است.
۶ – دو فرزند ارجمند پیامبر، و دو یادگار عزیز آن حضرت، حسن و حسین سید جوانان بهشت از ما هستند.

منبع: اسلام کوئست

[۱]. حسینى موسوى، محمد بن أبی‌طالب، تسلیه المجالس و زینه المجالس (مقتل الحسین)، محقق، مصحح، حسون، کریم فارس،‏ ج ‏۲، ص ۳۹۳، قم، مؤسسه المعارف الإسلامیه، چاپ اول، ۱۴۱۸ق؛ کرمى، على، در سوگ امیر آزادى‏، ص ۳۴۰، قم، حاذق، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.‏