دلایل پرخاشگری بچّه‌ها:

بچّه‌ها به چند دلیل پرخاشگر و عصبانی می‌شوند؛ البته این دلالیل مختص بچّه‌ها نیست و ممکن است انسان‌های بزرگ را نیز شامل می‌شود.

الف. استفاده بیش از اندازه از رسانه

استفاده‌ی زیاد از کامپیوتر و تلویزیون، نوجوان‌ را عصبی می‌کند. ما بارها تذکر داده‌ایم که تماشای تلویزیون برای بچّه‌های زیر دو سال ممنوع است و برای کودکان بالای ۲ سال، دو ساعت در شبانه روز توصیه می‌شود.

ب. اختلافات والدین

پدر و مادرهایی که با هم اختلاف دارند و در حضور فرزندشان این اختلافات را مطرح می‌کنند؛ معمولاً بچّه‌های ناآرامی دارند. یک ضرب المثل می‌گوید: “از پدر پیاز و مادر سیر، میوه‌ی خوشبویی بیرون نمی‌آید”؛‌ یعنی زن و شوهری که با هم مشکل دارند، نمی‌توانند بچّه‌های آرامی داشته باشند.

ج. توقع بیش از اندازه

برخی از والدین از فرزندانشان انتظار بالایی دارند؛ لذا باعث می‌شوند که آن‌ها دچار یک سری از حالت‌های عصبی شوند. ما باید متناسب با سنّ بچّه‌ها از آن‌ها توقّع داشته باشیم.

د. محیط های پر تنش

نکته‌ی دیگر که ممکن است زمینه‌ی پرخاشگری را فراهم کند، رفت و آمد بچّه‌ها در محیط‌های پرتنش است.

ه. تنبیه بدنی

بچّه‌هایی که مورد تنبیه بدنی والدین قرار می‌گیرند، بیشتر دچار حالت‌های عصبی می‌شوند.

و. بیکاری

اگر بچّه‌ها در خانه بی‌کار باشند، بیشتر روی رفتار دیگران حسّاس می‌شوند؛ لذا پدر و مادرها باید سعی کنند که کودکانشان را تحت یک برنامه‌ی منظم قرار دهند.