در مورد ازدواج این دو بانوی بزرگوار و دلیل این ازدواجها به مطالب ذیل دقت بفرمایید:
حضرت زینب سلام الله علیها:
وقتى که حضرت زینب(س) به سن ازدواج رسید، خواستگاران فراوانى از جوانان محترم وثروتمند بنى‏هاشم و قریش براى آنحضرت مى‏آمدند، ولى براى نوگل خاندان پیغمبر وبانوى خردمند بنى‏هاشم، باید شخصیتی که لیاقت و شایستگی ازدواج با آن بزرگوار را داشته باشد انتخاب می شد. لذا امیرالمومنین على علیه السلام براى او کسى را که در شرافت‏خانوادگى‏شایستگى همسرى او را داشت ‏برگزید، و آن شخصیت کسی نبود جز عبدالله‏بن جعفر.
پدر عبدالله، جعفربن ابى‏طالب است که ذوالجناحین (داراى دو بال) وابوالمساکین (پدر بینوایان) لقب یافت. جعفر، برادر تنى حضرت على و محبوب پیغمبر اکرم بود،ابوهریره در باره جعفر مى‏گوید:
پس از رسول خدا(ص)، بهتر از جعفربن ابى‏طالب کسى نبود.
جعفر هنگام ستمگرى و سختگیرى قریش، براى حفظ دینش به حبشه‏هجرت کرد، و وقتى که از حبشه با عده‏اى از مسلمانان به مدینه بازگشت، رسیدن اوبه مدینه با فتح خیبر مصادف شد، رسول خدا، جعفر را در بغل گرفت و ببوسید وچنین گفت: «نمى‏دانم از آمدن جعفر دل‏شادترم و یا از فتح خیبر».
و نیز از رسول خدا شنیده شد که مى‏فرمود: «مردم از ریشه‏هاى گوناگون هستند، و من و جعفر از یک ریشه هستیم‏».
مادر عبدالله‏بن جعفر، اسماء دخت عمیس است، وى خواهر میمونه ام‏المؤمنین‏و سلمى همسر حمزه‏ بن عبدالمطلب و لبابه همسر عباس ابن عبدالمطلب است. (الاستیعاب، ج ۴، ص ۲۳۰-۲۳۱٫) .

شوهر حضرت زینب، عبدالله‏بن جعفر، در حبشه متولد شد، عبدالله، نخستین نوزاد است‏از مسلمانان مهاجر به حبشه که در آن دیار به دنیا آمده است.
ابن حجر در اصابه (ج ۳، ص ۴۹٫) نقل مى‏کند که رسول خدا فرمود: «خوى و خلقت عبدالله به‏من مى‏ماند» سپس دست راست عبدالله راگرفته وچنین فرمود: «بارالها! خاندان جعفر را برقرار بدار و کسب وکار را براى عبدالله مبارک گردان‏». این جمله را سه بار مکرر مى‏کند. و سپس مى‏فرماید: « من در دنیا و آخرت سرورآن ها هستم‏».
عبدالله مردى بود بزرگ، جوان مرد، دلیر، پاک‏دامن، و مرکز جود و سخا نامیده‏شد; احسان فروشى نمى‏کرد و نیکى را نمى‏فروخت و هیچ مستمندى را از درخانه‏اش ناامید بر نمى‏گردانید. محمدبن‏سیرین مى‏گوید: بازرگانى شکرى به مدینه آورد و به فروش نرفت. این خبر به عبدالله بن جعفررسید. به پیش‏کارش فرمان داد که آن شکر را بخرد و به مردم ببخشد.
یزیدبن معاویه مال گزافى به طور هدیه براى او فرستاد. موقعى که مال به دست‏عبدالله رسید، آن را میان اهل مدینه قسمت کرد و از آن به منزل خود هیچ نبرد.
حضرت زینب، دختر زهرا براى عبدالله بن جعفر چهار پسر به نامهای على، محمد، عون اکبر، عباس، و دو دختر به دنیا آورد.

ام کلثوم سلام الله علیها
یکی از اشخاصی که در زندگی نامه وی اختلاف و تشویش آراء بسیاری وجود دارد ام کلثوم است. ریشه این اختلافات به تعدد افرادی بدین نام از فرزندان امیرالمومنین علی علیه السلام ودر نتیجه اشتباهات برخی مورخین و راویان در این امر باز می گردد.
همین امر باعث شده که در مورد شوهر ایشان نیز اختلاف شدیدی میان مورخان و صاحب نظران شیعه و سنی به وجود بیاید.
امیرالمومنین امام علی (ع ) چهار دختر داشت که همه کنیه ام کلثوم داشتند: ۱- ام کلثوم , دختر حضرت فاطمه (س ), (المجدی فی انساب الطالبین , ص ۱۱ و ۱۷ – اصیلی , ص ۵۶ – تاریخ طبری , ج ۴, ص ۱۱۸ – اعلام الوری , ص ۲۰۳). نام او را برخی رقیه کبری , (المجدی , ص ۱۱ و ۱۷). و برخی زینب صغری نوشته اند, (تاریخ طبری , ج ۴, ص ۱۱۸). این ام کلثوم همان ام کلثوم معروف است که در مورد ازدواج وی با عمر خلیفه دوم اختلاف نظر شدیدی بین بزرگان و علما وجود دارد. به هر حال در مورد شوهر وی نیز به علت اختلافات شدید در این موضوع نمی توان به یک جمعبندی درست رسید(اگر در مورد ازدواج ام کلثوم با عمر خواهان اطلاعات بیشتر باشیدمی توانید در سوالی دیگر آن را با ما در میان بگذارید تا مطالب مفصلی برایتان ارسال کنیم) ۲- ام کلثوم , که نامش نفیسه , مادرش ام سعید ثقفی , (مناقب , ج ۳, ص ۳۵۰) یا کنیز بود, (اصیلی , ص ۶۰ – انساب الاشراف , ج ۲, ص ۴۱۵, تصحیح محمودی ). وی نخست همسر عبدالله اصغر عقیل و سپس همسر کثیر پسر عباس بن عبدالمطلب و بعد از آن همسر پسر دیگر عباس شد, (اصیلی , ص ۶۰ – المجدی , ص ۱۱ – اعلام الوری , ص ۲۴۰ – مقتل امیرالمؤمنین , ص ۱۲۳). ۳- ام کلثوم صغری , مادرش کنیز بود و پیش از بلوغ درگذشت , (اصیلی , ص ۵۸). ۴- ام کلثوم صغری , نامش رقیه و مادرش کنیز, (اعلام الوری , ص ۲۰۴ – المجدی , ص ۱۱ و ۱۸ – انساب الاشراف , ج ۲, ص ۴۱۴, تصحیح محمودی ) یا ام سعید ثقفی , (مناقب , ج ۳, ص ۳۵۰ – مقاتل الطالبین , ص ۹۸ – تاریخ طبری , ج ۴, ص ۳۵۹) بود. وی همسر مسلم بن عقیل شد و از او دو پسر داشت که یکی از آنان »عبدالله « در کربلا شهید شد, (المجدی , ص ۱۱ و ۱۸).

منبع:پرسمان