بر اساس روایات فراگیرترین آیه قرآن کدام است؟ چرا فراگیر و گسترده است؟

پاسخ اجمالی

بر اساس برخی از روایات؛ فراگیرترین و گسترده ترین آیه از جهت امید و رحمت قرآن، این آیه مبارکه است: «یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللهِ إِنَّ اللهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ»؛[۱] بگو: اى بندگان من ‏که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
دقت در تعبیرات فوق نشان می دهد که این آیه از امیدبخش ترین آیات قرآن مجید نسبت به همه گنه کاران است، شمول و گستردگى آن به حدى است که‏ در روایات از آن تعبیر به «أوسَعُ الآیات‏» شده است:
۱٫ پیامبر خدا(ص) فرمود: «دوست ندارم که دنیا و آنچه در آن است، به ازاىِ این آیه از آنِ من باشد: یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ…». مردى گفت: اى پیامبر خدا! پس کسى که شرک ورزیده است [آیا این آیه، شامل حال او هم می شود]؟ پیامبر(ص) سکوت کرد و سپس سه بار فرمود: بجز کسى که شرک ورزیده است».[۲]
۲٫ امام على(ع) فرمود: «در قرآن، آیه اى فراگیرتر از “یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ…” وجود ندارد».[۳]
۳٫ گفته شد: این آیه، درباره وحشى، قاتل حمزه، نازل شد، آن گاه که خواست اسلام آورد؛ امّا ترسید که توبه اش پذیرفته نشود و چون این آیه نازل شد، اسلام آورد. به پیامبر(ص) گفته شد: اى پیامبر خدا! این آیه اختصاص به او دارد یا شامل حالِ همه مسلمانان می شود؟ پیامبر(ص) فرمود: «شامل همه مسلمانان می شود».[۴]
دلیل وسعت و فراگیر بودن این آیه شریفه نیز روشن است؛ زیرا:
۱٫ تعبیر به «یا عبادى» (اى بندگان من!) آغازگر لطفى است از ناحیه پروردگار.
۲٫ تعبیر به «اسراف» به جاى «ظلم و گناه و جنایت» نیز لطف دیگرى است.
۳٫ تعبیر به «عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ» که نشان می دهد گناهان آدمى همه به خود او باز می گردد، نشانه دیگرى از محبت پروردگار است، همان گونه که یک پدر دلسوز به فرزند خویش می گوید «این همه بر خود ستم مکن!».
۴٫ تعبیر به «لا تقنطوا» (مأیوس نشوید) با توجه به این که «قنوط» در اصل به معناى مأیوس شدن از خیر است[۵] به تنهایى دلیل بر این است که گنه کاران نباید از «لطف الهى» ناامید گردند.
۵٫ تعبیر «مِنْ رَحْمَهِ اللهِ» بعد از جمله «لا تقنطوا» تأکید بیشترى بر این‏ خیر و محبت می باشد.
۶٫ هنگامى که به جمله «إِنَّ اللهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ» می رسیم که با حرف تأکید آغاز شده و کلمه «الذنوب» (جمع با الف و لام) همه گناهان را بدون استثنا در بر می گیرد سخن اوج می گیرد و دریاى رحمت مواج می شود.
۷٫ هنگامى که «جمیعا» به عنوان تأکید دیگرى بر آن افزوده می شود، امیدوارى به آخرین مرحله می رسد.
۸ و ۹٫ توصیف خداوند به «غفور» و «رحیم» که دو وصف از اوصاف امید بخش پروردگار است، در پایان آیه جایى براى کمترین یأس و نومیدى باقى نمی گذارد.[۶]
به همین دلیل آیه فوق؛ گسترده ترین و فراگیرترین آیات قرآن است که شمول آن هر گونه گناه را در بر می گیرد، و نیز به همین دلیل از امیدبخش ترین آیات قرآن مجید محسوب می شود. و جلوه گری عمل به این آیه شریفه در توبه واقعی انسان است.[۷]

 منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]. زمر، ۵۳٫

[۲]. شیبانی، أبو عبد الله أحمد بن محمد، مسند احمد، تحقیق، الأرنؤوط، شعیب، مرشد، عادل و دیگران، اشراف، ترکی، عبد الله بن عبد المحسن، ج ۳۷، ص ۴۵، بیروت، مؤسسه الرساله، چاپ اول، ۱۴۲۱ق؛ أبو بکر بیهقی، أحمد بن حسین، شعب الایمان، ج ۹، ص ۳۴۰ – ۳۴۱، ریاض، مکتبه الرشد للنشر و التوزیع، چاپ اول، ۱۴۲۳ق.

[۳]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏، محمد جواد، ج ‏۸، ص ۷۸۴، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.

[۴]. همان، ص ۷۸۵٫

[۵]. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن‏، ص ۶۸۵، بیروت، دار القلم‏، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.

[۶]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏۱۹، ص ۴۹۹ – ۵۰۰، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.

[۷]. ر. ک: «توبه و جایگاه آن در قرآن کریم»، سؤال ۲۵۷۰۴.