امروزه گاه فتوایی از شریح قاضی نقل می‌شود که بر اساس آن، او حکم به قتل امام حسین(ع) داده است و چنین عبارتی نیز به او منتسب می‌شود:
«إنّ حسین بن علىّ بن ابى طالب لقد شقّ عصا المسلمین، و خالف امیر المؤمنین و خرج عن الدّین ثبت و حقّق عندى قضیت و حکمت بدفعه و قتله حفظا لشریعه سیّد المرسلین»؛ حسین ستون مورد اعتماد مسلمانان را به دو نیم کرده و با امیر المؤمنین یزید بن معاویه، به مخالفت پرداخته است، برای من خروج او از اسلام محرز شده و حکم من، جنگ با اوست و قتل او برای حفظ شریعت اسلام واجب است.
اما بنا بر تحقیق و جستجویی که در کتاب‌های حدیثی و تاریخی اولیه و قابل استناد داشتیم،‌ چنین چیزی یافت نشد.
البته در فضای مجازی این روایت را به کتاب «ألفین» علامه حلی استناد می‌دهند که در واقع کلام خود علامه نیست، بلکه این متن از مترجم ألفین به نقل از یکی از کتابهای یکی دو سده اخیر می‌باشد.[۱]

منبع: اسلام کوئست

[۱]. ر.ک: علامه حلی، حسن بن یوسف، الالفین، مترجم: وجدانی، جعفر، ص ۱۰۰۳، تهران، سعدی و محمودی، بی‌تا.