مرحوم علامه طباطبایى قدسسره به فردى که چنین سؤالى از ایشان پرسیده بود در پاسخ لطیفى فرمودند: صلواتى که ما مىفرستیم اولاً از خودمان چیزى اهدا نمىکنیم بلکه به خدا عرض مىکنیم و از او مىخواهیم که بر پیامبر و خاندانش (علیهمالسلام)رحمت ویژه بفرستد و ثانیاً گر چه این خاندان نسبت به ما محتاج نیستند ولى به ذات اقدس اله که نیازمندند و باید دائماً فیض الهى بر آنها نازل شود. در واقع با این صلوات خود را به این خاندان نزدیک کردهایم. بعد مثال مىزدند و مىفرمودند: اگر باغبانى در باغى که همه گلها و میوههایش مِلک صاحب باغ است کار کند و از صاحب باغ حقوق بگیرد، روز عید، یک دسته گل از باغ تهیه کند و به حضور صاحب باغ ببرد آیا عمل او موجب تقرب به صاحب باغ هست یا نه؟ مسلماً هست. این عمل نشانه ادب باغبان است. صلوات هم ادب ما را ثابت مىکند و اِلاّ ما که از خودمان چیزى نداریم. بلکه از ذات اقدس اله مسئلت مىکنیم بر مراتب و درجات این بزرگواران بیفزاید. و همین عرض ادب براى ما تقرّب است.

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:آیت اللّه عبداللّه جواد آملی/پرسش وپاسخ دانشجویی