قطب راوندی به سند خود از اسماعیل بن عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب و او از پدرش (یعنی عبدالله) نقل کرده است که:
علیّ بن ابی‌طالب (ع) فرمود: رسول خدا (ص) به من دستور داد که چون از دنیا رفت، هفت ظرف آب از چاه غرس بکشم و او را با آن، غسل دهم؛ وقتی حضرت را غسل دادم و از آن فراغت پیدا کردم، به دستور حضرت همه‌ی حاضرین در خانه را بیرون کردم. فرمود: زمانی که آنان را بیرون کردم و دهان خود را بر دهان مبارکش( چنان که فرموده بود) گذاشتم که فرمود: سؤال کن از من راجع به آنچه تا روز قیامت اتفاق خواهد افتاد. علی (ع) فرمود: چنین کردم و حضرت به من خبر داد از آنچه تا قیامت، اتفاق خواد افتاد و از همین رو، هیچ فتنه‌ای نیست مگر این که من، باطل گریان و حق گرایان آن را می‌شناسم!
روی الرّاوندیّ:
عَنْ سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِی إِسْحَاقَ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ الثَّقَفِیِّ الْأَصْفَهَانِیِّ، حَدَّثَنَا عَبَّادُ بْنُ یَعْقُوبَ الْأَسَدِیُّ، حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ زَیْدِ بْنِ عَلِیٍّ، حَدَّثَنَا إِسْمَاعِیلُ ابْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ أَبِی طَالِبٍ، عَنْ أَبِیهِ، قَالَ: قَالَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ (ع): أَمَرَنِی رَسُولُ اللَّهِ (ص) إِذَا تُوُفِّیَ أَنْ أَسْتَقِیَ سَبْعَ قِرَبٍ مِنْ بِئْرِ غَرْسٍ فَأُغَسِّلَهُ بِهَا، فَإِذَا غَسَّلْتُهُ وَ فَرَغْتُ مِنْ غُسْلِهِ أَخْرَجْتُ مَنْ فِی الْبَیْتِ، فَإِذَا أَخْرَجْتُهُمْ قَالَ: فَضَعْ فَاکَ عَلَى فِیَّ ثُمَّ سَلْنِی أُخْبِرْکَ عَمَّا هُوَ کَائِنٌ إِلَى یَوْمِ السَّاعَهِ مِنْ أَمْرِ الْفِتَنِ.
قَالَ عَلِیٌّ (ع) فَفَعَلْتُ ذَلِکَ، فَأَنْبَأَنِی بِمَا یَکُونُ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَهُ، وَ مَا مِنْ فِتْنَهٍ تَکُونُ إِلَّا وَ أَنَا أَعْرِفُ أَهْلَ ضَلَالَتِهَا مِنْ أَهْلِ حَقِّهَا.[۱]
[۱] ـ الخرائج و الجرائح ۲: ۸۰۰ ح ۹، عنه البحار ۲۲: ۵۱۷ ح ۲۵٫
پاسخ دهید