ریشه و درمان عصبانیت را شرح دهید؟
عصبانیت نمود و جلوه خشم و غضب است و غضب در واقع یک حالت نفسانى و درونى است که آدمى را وادار به رفتارى پرخاشگرانه و غلبه و انتقام نسبت به دیگرى مىکند. البته اصل «قوه غضب» در انسان وجود دارد و در حفظ و بقاى وى نقش به سزایى ایفا مىکند؛ اما این قوه نیز مانند سایر قواى نفسانى باید کنترل و در جهت صحیح از آن استفاده شود و از افراط و تفریط نسبت به آن اجتناب گردد؛ زیرا افراط در آن موجب ناکارآمدى فکر و عقل مىشود و خطرات و خسارات جبران ناپذیرى را در پى دارد. تفریط در آن نیز موجب جبن و خوارى مىشود و از پیامدهاى بد آن بىغیرتى و بىتفاوتى نسبت به مسئولیتهاى فردى و اجتماعى است. البته بحث ما در اینجا، بیشتر مربوط به جنبه افراطى غضب و (عصبانیت) است؛ از این رو زیانهایى که ناشى از شعلهور شدن غضب را به اختصار بیان مىکنیم، سپس به عواملى مىپردازیم که موجب شعله ور شدن غضب و بروز عصبانیت و پرخاشگرى مىشود و در پایان راهکارهایى به منظور کنترل آن بیان مىکنیم.
پیامدهاى غضب و عصبانیت
۱ – غضب، فکر و عقل انسان را ناکار آمد و زمین گیر مىکند؛ چنان که پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله فرمود: «غضب، دل مرد دانا را هلاک مىکند».[۱]
۲ – پیامبر صلىاللهعلیهوآله فرمود: «غضب، ایمان را فاسد مىگرداند ؛ همان گونه که سرکه عسل را فاسد مىکند».[۲]
۳ – غضب کلید هر بدى است[۳] و شیطان همه وجود فرد غضبناک را تسخیر مىکند و او را به هر عمل زشتى وامىدارد.
۴ – از آثار بد غضب این است فرد غضبناک و عصبانى رفتارهاى نادرستى – مانند فحش دادن و پرخاشگرى کلامى، شماتت، مسخره کردن، فاش کردن اسرار و بدگویى از دیگران – را از خود بروز مىدهد. علاوه بر این موجب دشمنى دوستان و شماتت دشمنان، انزواى اجتماعى، افسردگى و بیمارىهاى جسمانى و روانى مىشود. بنابراین کنترل عصبانیت امرى بایسته و اجتنابناپذیر است؛ وگرنه موجب هلاکت انسان و خسارات جبران ناپذیرى مىشود.
عوامل غضب و عصبانیت
عصبانیت مىتواند عوامل گوناگونى داشته باشد، از جمله:
۱ – صفات رزیلهاى (مانند، حسادت، کبر و غرور، حرص، حب جاه و مال)؛
۲ – کمحوصلگى و کمظرفیتى؛
۳ – ضعف و ناتوانى مزاج؛
۴ – عدم اعتماد به نفس؛
۵ – حساسیتهاى افراطى؛
۶ – منفىبافى و سوء ظن به دیگران؛
۷ – همانندسازى و تقلید از والدین، همسالان و همکلاسان؛ و به علاوه یادگیرى از جمله عوامل خشم و عصبانیت هستند.
راهکارهاى درمان عصبانیت
اما دلیل آن – هر چه که باشد – با راهکارهایى که ارائه مىشود، مىتوان تا حدود زیادى از آن پیشگیرى نمود:
۱ – هنگامى که عصبانى مىشوید، در خودتان یک تغییر حالت فیزیکى ایجاد کنید؛ مثلاً مقدارى قدم بزنید و سعى کنید در آن لحظات تصمیم نگیرید و اگر آب در دسترس شما است، مقدارى آب خنک میل کنید و دست و صورت خود را با آن شست و شو دهید.
۲ – اگر امکان دارد، هنگام عصبانیت یا بىحوصلگى و کسالت، یک دوش آب ولرم بگیرید.
۳ – چند لحظه دراز بکشید و چشمان خود را ببندید و همه ماهیچههاى خود را شل کنید تا آرامش عضلانى پیدا بیابید. و فکر خود را از آنچه موجب عصبانیت شما شده است، منصرف کنید و به عضلات بدن خود تمرکز یابید.
۴ – به خودتان تلقین کنید: که اتفاق خاصى نیفتاده؛ مگر آسمان به زمین آمده است؟ دیگران در چنین مواردى چه مىکنند؟ آیا همه عزا مىگیرند؟ هر کس به کارى مشغول مىشود و به این گونه موارد اعتنایى نمىکند.
۵ – همیشه فضاى ذهنى و روانى خود را براى شنیدن و دریافت رفتارهاى نابجا و خلاف انتظار آماده سازید؛ به این معنا که همیشه انتظار داشته باشید دیگران با شما، به بدترین شکل برخورد کنند اگر کسى مدتى چنین کند، به تدریج صفت حلم در او به وجود مىآید و علاوه بر این، حسن خلق نیز براى او حاصل مىشود و خود را براى تحمل آن آماده کنید.
۶ – اگر گاهى سریع سخن گفتید و عجولانه تصمیم گرفتید و رفتار نابجا از شما سرزد؛ به سرعت خود را سرزنش و حتى در لفظ، اظهار پشیمانى کنید و وعدهها و قولهاى خود را در ذهن خویش، حاضر سازید.
۷ – از خود ارزندگى نابجا و شخصیت قائل شدن بیش از اندازه براى خود، بپرهیزید و تنها هنجارها را رعایت کنید از این رو به سراغ رفتارهاى متواضعانه – همانند تقدم در سلام، همنشینى مناسب با افراد پایینتر، ابراز ارادت به کوچکترها، مصافحه و احوالپرسى، تفریح و صحبت با دیگران – اقدام کنید.
۸ – ذکر «لا حول و لا قوه الا باللّه» را زیاد بر زبان جارى سازید و سوره «والعصر» را زیاد بخوانید. تکرار اذکار «استغفراللّه ربى و اتوب الیه» و «اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» نیز مفید است.
امام صادق علیهالسلام فرمودند: «خداوند به برخى از انبیا وحى کرد،: اى فرزند آدم! در وقتى که غضبناک گردیدى، مرا یاد کن تا من هم تو را در وقت غضبم یاد کنم و تو را هلاک نسازم».[۴] بنابراین یاد خدا علاوه بر اینکه آتش خشم را خاموش مىکند، موجب آرامش انسان مىشود و در قیامت نیز آثار مثبتى به دنبال دارد.
۹ – به هنگام احساس عصبانیت، سریع تغییر وضعیت و موقعیت دهید و از آن محیط دور شوید؛ مثلاً اگر در منزل این حادثه رخ داد، لباس پوشیده و منزل را ترک کنید.
۱۰ – وقتى که با امور عصبانیت آفرین مواجه هستید، براى مدتى (حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه)، راه دریافتهاى حسى خود را سد سازید براى مثال جلوى گوش خود را بگیرید و چشمان خود را ببندید و سر خود را پایین اندازید تا دریافتهاى عصبانیت را تحت کنترل شما در آیند و موجب تحریک بیشتر شما نشوند.
۱۱ – اگر رفتار و یا صفتى که در شخصى هست، موجب عصبانیت شما شده، آن را شوخى تلقى کنید و به شکلى، خود را از تیررس او دور در نظر بگیرید. یعنى؛ از در نظر گرفتن خویش به عنوان مخاطب رفتارهاى دیگران پرهیز کنید؛ مثلاً از مشاهده کسى که فحش مىدهد با خود بگویید مخاطب او من نیستم و در این هنگام از صحنه دور شده و راه دریافتهاى حسى را سد سازید تا بیشتر مورد هجوم قرار نگیرید.
۱۲ – براى توجیه رفتارهاى خلاف انتظار دیگران، توجیه مناسبى داشته باشید و آنها را مقصر تلقى نکنید؛ مثلاً بگویید: خودم از این فرد بدتر رفتار مىکنم، او اشتباه گرفته و مقصر نیست. اشتباه من باعث رفتار نامناسب او شده است.
۱۳ – به نظرات و عقاید دیگران احترام بگذارید و محترمانه با آنها رفتار کنید.
۱۴ – در کارهاى مهم با مشورت خواستن از دیگران، تصمیمات خود را استحکام بخشید و از اقدامات عجولانه و خام بپرهیزید.
۱۵ – بیشتر با افراد حلیم، صبور، غیرعصبى و خوش مشرب معاشرت کنید و از دوستى و حرف شنوى افراد تند مزاج بپرهیزید.
۱۶ – همیشه خود و رفتارتان را درست و صحیح تلقى نکنید و احتمال خطا در کارهاى خود را بدهید.
۱۷ – به عنوان تمرین گاهى با افرادى که سلیقه آنها را نمىپسندید، برخورد کوتاه مدت داشته باشید.
۱۸ – روایات و آثارى که در مذمّت غضب رسیده، مطالعه کنید و احادیثى که در مدح و ثواب حلم و خود نگاه دارى وارد شده، مورد توجه قرار دهید.[۵]
۱۹ – موارد بالا در برنامهاى منظم و در یک جدول و نمره دادن به عملکرد خود و رعایت این امور، سعى در تقلیل موارد تخلف داشته باشید و همت خود را به افزایش صبر و تحصیل سعه صدر معطوف بدارید.
پی نوشت ها
[۱] – بحار الانوار، ج ۷۳، ص ۲۲۶، ح۲۰٫
[۲] – کافى، ج۲، ص ۳۰۳، ح۳ ؛ بحار الانوار، ج۷۲، ص ۲۷۴، ح۲۴٫
[۳] – همان.
[۴] – بحار الانوار، ج۷۳، ص ۲۷۶، ح۲۹٫
[۵] – ر.ک: محمدى رى شهرى، میزان الحکمه، ج ۹، باب غضب ؛ ج ۳، باب حلم ؛ بحارالانوار، ج ۷۱، باب الحلم والعفو و کظم الغیظ.
پاسخ دهید