دیده و شنیده شده است که اشخاصى در مشاهد مشرّفه به امامى که صاحب ضریح است سلام کرده و جواب سلام را شنیده  اند. شخصى گفته است: هر وقت براى زیارت حضرت امام رضا ـ علیه  السّلام ـ به مشهد مشرّف مى شوم (شاید در هر سال یک زیارت بیشتر نمى  کرده است.) در هر بار در زیارت اول، با وجود ازدحام جمعیّت، تا ضریح راه برایم باز مى  شود، به ضریح نزدیک مى شوم و زیارت مى  کنم، و حضرت رضا ـ علیه السّلام ـ خرجى راه و حتّى مقدارى پول براى خرید سوغات را نیز به من مى دهند. در خانه  اى که ما⁽ حضرت استاد ـ مدّظلّه ⁾ در مشهد بودیم نیز علویّه اى بود که مى  گفت: هر وقت که براى زیارت به حرم مى  روم، براى من هم راه به سوى استلام⁽بوسیدن ضریح و دست کشیدن بر آن.⁾ ضریح باز مى  شود.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد