آرى ، از احمد بن حنبل رییس مذهب حنابله ، و رملى شافعى و محب‏الدین طبرى و ابو الصیف یمانى – یکى از علماى بزرگ مکه و زرقانى مالکى و عزامى شافعى و دیگران نقل شده است ، که تفصیل آن به این شرح است:

‏ ۱ – عبداللّه ، فرزند احمد بن حنبل مى‏گوید: از پدرم پرسیدم: مسّ منبر رسول‏اللّه و تبرّک با مس آن ، و بوسیدن و یا مس و متبرّک شدن به قبر شریف و یا بوسیدن آن به قصد ثواب ، چه حکمى دارد؟ پدرم گفت: هیچ اشکالى ندارد .
الجامع فى العلل و معرفه الرجال ، ج۲ ، ص۳۲ ؛ وفاءالوفا ، ج۴ ، ص۱۴۱۴٫

‏ ۲ – رملى شافعى مى‏گوید: تبرّک به قبر پیامبر ( ص ) و یا عالم و یا اولیا جایز است و بوسیدن و استلام آن ایرادى ندارد .
کنز المطالب ، ص۲۱۹٫

‏ ۳ – محب الدین طبرى شافعى گوید: بوسیدن قبر و دست گذاشتن روى آن جایز است و سیره و عمل علما و صالحان بر آن است .
اسنى المطالب ، ج۱ ، ص۳۳۱٫

۴ – از نظر تاریخى ثابت شده است که مردم از خاک پاک قبر پیامبر( ص ) و حضرت حمزه بلکه از کلّ مدینه به عنوان تبرک بر مى داشتند و روایاتى هم وارد شده که تربت مدینه شفاى هر دردى است و امان از جذام و صداع.

‏ از جمله زرکشى مى‏گوید : تربت قبر حمزه از منع برداشتن خاک حرمین ، استثنا شده است؛ زیرا اتفاق همگان بر جواز نقل آن براى معالجه صداع است .
وفاء الوفا ، ج۱ ، ص۶۹٫

‏ ابو سلمه از پیامبر ( ص ) نقل مى‏کند :
غُبارُ الْمَدِینَهِ یُطْفِی الْجذام .
ابن اثیر جزرى از پیامبر ( ص ) نقل کرده:
وَالَّذی نَفْسِی بِیَدِهِ إنَّ فی غُبارِها شِفاءٌ مِنْ کُلِّ داءٍ .
سوگند به کسى که جان من در دست اوست ، غبارِ خاک مدینه شفاى از هر دردى است .
سمهودى مى‏نویسد: روش صحابه و دیگران این بود که از خاک قبر پیامبر ( ص ) برمى‏داشتند
وفاء الوفا ، ج۱ ، ص۵۴۴

منبع:پرسمان