آل کیا حکومتی محلی بود که در فاصله سده های هشتم تا دهم هجری قمری، در بخشی از گیلان موسوم به «بیه پیش» قدرت را به دست گرفت. فرمانروایان این حکومت، جملگی از سادات بودند و نسب خود را به امام سجاد (ع) می رساندند. شاه عباس اول، بنابر مطامع سیاسی و اقتصادی، بساط حکومت کیایی را از گیلان برچید. از آنجا که آل کیا در بین حکومت های محلی گیلان پس از ورود اسلام طولانی ترین حکومت را دارد، پژوهش حاضر تلاش دارد عوامل ماندگاری این حکومت شیعی را مورد بررسی قرار دهد. جمع آوری مطالب در این نوشتار بر اساس روش کتابخانه ای است. تجزیه و تحلیل مسائل بر اساس روش تاریخی و با تکیه بر توصیف، تطبیق و تحلیل محتواست و تفسیر رویدادهای تاریخی، بر اساس تقدم زمانی رویدادها صورت پذیرفته است.