با سلام؛ چرا فقط در سوره های مکی نسبت های ناروایی؛ مانند شاعر، جنون و ابتر از سوی مشرکان به پیامبر(ص) اشاره می شود و در سور مدنی به آنها اشاره نمی شود، و حتی شکل آیات نیز به گونه ای است که می فرماید صدای خود را بالاتر از صدای او نبرید؟

پاسخ اجمالی

علت تغییر لحن آیات مدنی نسبت به آیات مکی، تفاوت شرایط زندگی پیامبر(ص) در شهرهای مدینه و مکه بوده است. شروع رسالت پیامبر(ص) در مکه بوده و بدیهی است که مخالفان با شنیدن پیام و محتوای رسالت آن حضرت که در تضاد با منافع آنها بود، هر نسبت ناروایی را به آن حضرت می دادند، اما در مدینه تقریباً رسالت حضرتشان جا افتاده و پذیرفته شده بود و جامعه آن شهر، جامعه ای با اکثریت مردم دیندار بود؛ لذا لحن آیات مدنی فرق می کند. و از طرفی چنین نسبت هایی در مدینه به حضرتشان داده نمی شد، بلکه بسیاری از آیات در ارتباط با حقوق و رفتارهای اجتماعی و برخورد شایسته با پیامبر(ص) بود که در پرسش نیز بدان اشاره شده است.
با این وجود، این گونه نبود که در شهر مدینه هیچ اتهامی را به پیامبر(ص) وارد نسازند، بلکه در این شهر نیز حضرتشان با نسبت ها و اتهام های دیگری از طرف منافقان مواجه بود که به آنها نیز در قرآن کریم پرداخته شده است:
۱ . «وَ مِنْهُمُ الَّذینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَ یَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیْرٍ لَکُم‏…»؛[۱] و از آنان کسانى هستند که پیامبر را آزار می دهند و می گویند: او (سراپا) گوش است (حرف هر کس را می پذیرد)! بگو: او گوش خوبى براى شما است، خدا را (در همه گفتارش) تصدیق می کند و به مؤمنان اعتماد می ورزد و براى کسانى از شما که ایمان آورده ‏اند رحمت است و کسانى که فرستاده خدا را آزار می دهند براى آنها عذابى دردناک خواهد بود.
۲ . «وَ إِذْ یَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذینَ فی‏ قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ إِلاَّ غُرُورا»؛[۲] و (به یاد آر) زمانى که منافقان و کسانى که در دل ‏هایشان بیمارى (ضعف ایمان) بود می گفتند: خدا و رسولش به ما جز وعده ‏اى فریبنده نداده ‏اند.
۳ . «هُمُ الَّذینَ یَقُولُونَ لا تُنْفِقُوا عَلى‏ مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى یَنْفَضُّوا…»؛[۳] آنها کسانی هستند که می گویند: کمک مالی به کسانى که با رسول خدایند نرسانید تا آنان پراکنده شوند، در حالی که گنجینه ‏هاى آسمان ‏ها و زمین از آن خدا است، و لکن منافقان نمی فهمند.
و …

 منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]. توبه، ۶۱٫

[۲]. احزاب، ۱۲٫

[۳]. منافقون، ۷٫