گاهی این احساس در برخی پسرها و دخترها به وجود می‌ آید که با یک نگاه عشق و محبت یکی به دلشان می‌ نیشیند و آرزوهای زندگی آینده را در خاطره خود به پرواز در می‌ آورند. اما بدیهی است عشقی که با یک نگاه شعله ور شود چه بسا با یک نقطه ضعف و نامهربانی نیز فروکش کند. به‌ویژه تصمیم گیری درباره ازدواج، مسئله یک عمر زندگی کردن است و علاوه بر پیوند پسر و دختر آشنایی دو خانواده و رفت و آمدهای آینده را به دنبال دارد، بنابراین باید حتماً به یک اطمینان نسبی رسید و خوبی ها و نقاط ضعف احتمالی و تناسب در خانواده را در نظر گرفت. اما با توجه به تجربه های فراوان در نظر داشته باشید. پسری که حتی به قصد ازدواج به دختری پیشنهاد دوستی می‌‌دهد فرد قابل اعتمادی برای ازدواج نیست؛ چرا که او خواهان رابطه دوستی است.

 

یکی از آثار سوء و عمده دوستی‌های قبل از ازدواج این است که وقتی در رابطه و دوستی با این دختر و آن دختر، نیاز عاطفی و روانی و متأسفانه گاهی نیاز جنسی پسر پاسخ داده شود، او دیگر تمایلی برای ازدواج ندارد و زیر بار بسیاری از مسئولیت های زندگی مشترک نیز نمی‌‌رود.

از دیگر آثار مخرب این نوع روابط، این است که پسری که شما را به راحتی به دست بیاورد مطمئن باشید برای از دست دادن‌تان هم ناراحت نمی‌‌شود.

پژوهش‌ها نشان می‌ دهد طلاق در کسانی که قبل از ازدواج ارتباط دوستی داشتند بسیار زیاد است. البته اگر مجبور باشند با یکدیگر زندگی کنند هم معمولاً به همدیگر اعتماد کافی ندارند و روابط آن‌ها پر‌تنش است. از طرف دیگر هرچه دختران خود را به راحتی در دسترس پسران بگذارند، تمایل پسران به ازدواج با آنها کم‌تر می‌‌شود. بهتر است بدانید، هرچه که رابطه آن پسر با شما بیشتر شود انگیزه او برای ازدواج با شما کمتر خواهد شد. در واقع شما ناخواسته خود را با ارتباط ناسالم از یک ازدواج خوب و مناسب محروم کرده اید‌.

 

از طرف دیگر، در صورت ارتباط مکرر با او، خود را در اذهان عمومی در معرض تهمت قرار می‌‌دهید و در آینده از یک ازدواج خوب و سالم و پاک محروم می‌‌کنید. بهتر است بدانید این عشقی که یکباره از آن پسر در وجود شما شعله‌ور شده صددرصد با قطع ارتباط و طهارت نفس و عفت پیشگی، به تدریج فروکش می‌‌کند. پس این پسر باید بفهمد که برای به دست آوردن شما باید هزینه کند. بنابراین وارد رابطه با او نشوید و خود را از عواقب و مشکلات بعدی رها کنید.

 

اگرچه علاقه و محبت به جنس مخالف که در فطرت انسان قرار داده شده، امری طبیعی است و هیچ پسر یا دختر سالمی که در سن ازدواج قرار دارد از ازدواج بدش نمی‌ آید؛ اما آنچه مهم است رعایت موازین شرعی و اخلاقی در روابط پیش از ازدواج با جنس مخالف است. بدیهی است، این گونه روابط اگر در خارج از محدوده ای که دین معین کرده گسترش یابد، گذشته از حرمت شرعی، آسیب های روحی و روانی جبران‌ناپذیری را به افراد وارد می‌ کند. اما اگر افراد بتوانند در دوره پیش از ازدواج، خود را کنترل کنند و از روابط غیرشرعی با جنس مخالف اجتناب نمایند، مطمئناً آن عشق و علاقه لازم برای زندگی مشترک به بهترین وجه میان آنان ایجاد می‌ شود و مرتب افزایش می‌ یابد و مطمئن ترین راه خواستگاری  به طور رسمی است که با اطلاع خانواده ها باشد. البته برای فراهم سازی شرایط خواستگاری می‌ توان از دوستان قابل اعتماد نیز کمک گرفت به ویژه کسانی که متأهل هستند.