همه مراجع: آرى، نذر صیغه خاصى دارد ؛ براى مثال شخصى در مورد شفا یافتن بیمارى اش نذر مى کند که مبلغى به فقیر بدهد ؛ پس چنین مى گوید: «اِن شَفَى اللّه  مَرَضى فَلِلّهِ عَلىَّ اَن اُعطِىَ الفَقیرَ کَذا». البته لازم نیست به عربى بخواند. همین اندازه کافى است که بگوید: اگر بیمارى من شفا یابد، براى خدا بر عهده من است که فلان مبلغ را به فقیر بدهم.[۱]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – توضیح‏المسائل مراجع، م ۲۶۴۱ ؛ وحید، توضیح‏المسائل، م ۲۷۰۵ ؛ نورى، توضیح‏المسائل، م ۲۶۳۹ و خامنه‏اى، استفتاء، س ۱۰۶۰ و ۱۱۰۰٫