در بین شیعیان عراق، گروهی وجود دارد که در هورهای جنوب عراق زندگی می کنند. این گروه که با عنوان «اعراب مرداب ها» نیز مشهورند، افرادی هستند که با اتکا به محیط آبی خود، عمدتا به کارهای سنتی از قبیل کشاورزی، ماهیگیری و پرورش گاومیش مشغولند. منطقه مرداب ها یا هورهای جنوب عراق، اگر چه از نظر اقتصادی از غنی ترین بخش های کشور به حساب می آید، اما در نتیجه اهمال عمدی و هدفمند دولت های حاکم بر عراق، ساکنان آن همواره دچار فقر و محرومیت اند. این محرومیت ها به دنبال اقدامات سرکوب گرایانه حزب بعث در چارچوب تجاوزهای هدفمند و گسترده تشدید شد. توجه به اهمیت اقتصادی هورها و شرایط شیعیان ساکن در آن، در کنار بررسی سیاست های حزب بعث در قبال این منطقه، اساس مقاله پیش روی را تشکیل می دهد.