-‌ در پاسخ این خواهر بزرگوار که این دغدغه را دارند که از یک طرف تک فرزندی ممکن است آسیبی به فرزند اوّل برساند اگر فرزند دوم متولّد نشود و از یک طرف هم اگر همسر معتاد است این دغدغه را دارند که بعضی از کارشناسان می‌گویند دیگر فرزنددار نشوید. آن چیزی که امروز برای ما مهم است تربیت فرزند است ولو ما ببینیم همسر معتاد باشد ولی این خانم بداند می‌تواند بستر تربیتی خوبی را فراهم کند یعنی واقعاً می‌تواند چه ایرادی فرزند دوم هم متولّد شود. چون اصل تربیت فرزند است و یک موقع است اصلاً همسر آدم معتاد نیست ولی انسان می‌بیند نمی‌تواند بچّه‌ی خوب تربیت کند. اگر یک بچّه‌ای دوباره متولّد شود و خوب تربیت نشود این آسیب‌زا است پس ملاک اعتیاد یا عدم اعتیاد همسر نیست.

ملاک ما در تعدّد فرزندان، تعداد فرزندان بحث شکل تربیتی است که می‌توانیم به فرزندان خود ببخشیم. اگر من می‌توانم فرزند خود را تربیت کنم ولو همسرم هم معتاد است هیچ ایرادی ندارد. ولی یک موقعی است که ما می‌بینیم بالعکس است چون همسر معتاد است و مشکلات روحی در خانه برای او ایجاد شده است، اختلافاتی بین آن‌ها وجود دارد و اگر فرزند دوم متولّد شود نمی‌توانند بچّه را خوب تربیت کنند. لذا بله ما هم توصیه نمی‌کنیم که فرزند دوم باشد آن وقت خلأ تک فرزندی را که چون یک فرزند دارم و آن فرزند به تنهایی آسیب نبیند باید جایگزین‌هایی را در نظر بگیرند. مثلاً جایگزین آن این است که ایشان فرزند خود را با محیط‌های خوب اجتماعی ارتباط دهند مثلاً ارتباط خود را با مسجد بیشتر کنند، ارتباط خود را با مراکز فرهنگی مناسب و خوب بیشتر کنند که این خلأ ایجاد نشود حتّی دوست خوبی برای فرزندشان انتخاب کنند. اگر فرزندشان در سنین چهار، پنج سالگی است ببینند در همسایه‌ها یک پسر خوبی هم سال فرزندشان باشد بیاورند إن‌شاء‌الله آن‌جا کنار هم قرار بگیرند و خلأهای تک فرزندی به این وسیله پر شود.