به نقل ابن اعثم:

پس از او برادرش عون بن عبدالله بن جعفر به مبارزه پرداخت، در حالی که چنین می‌گفت:

اگر مرا نمی‌شناسید، من پسر جعفرم، شهید راستی در بهشتی درخشان.

در آن بهشت، با بال سبز پرواز می‌کند. همین شرافت برای گروه ما بس است.

سپس حمله کرد و جنگید تا به شهادت رسید. خدایش رحمت کند!

 قال ابن أعثم:

و خرج من بعده أخوه عون بن جعفر عبدالله بن جعفر بن أ‌بی‌طالب و هو یقول:

   إِنْ تُنْکِرُونِی فَأَنَا ابْنُ جَعْفَرٍ                شَهِیدُ صِدْقٍ فِی الْجِنَانِ أَزْهَرُ

    یَطِیرُ فِیهَا بِجَنَاحٍ أَخْضَرَ                    کَفَى بِهَذَا شَرَفاً فِی معشر الْمَحْشَر

ثمّ حمل فقاتل حتّی قُتل (ع).[۱]

[۱]– الفتوح ۵: ۱۲۷، مقتل الخوارزمی ۲: ۲۶، المناقب لابن شهر آشوب ۴: ۱۰۶، البحار ۴۵: ۳۴، العوالم ۱۷: ۲۷۷٫