اگر کسى شرک خفیف داشته باشد، مؤمن است؛ چون فرمود: «وَ ما یُؤمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللّهِ إِلاّ وَ هُمْ مُشْرِکُونَ؛ اکثر مؤمنان مشرکند.» ریشه این شرک یا ریا است و یا قصور در توحید.

بر اساس برخى روایات، این که عده اى مى گویند اگر فلان کس نبود مشکل ما حل نمى شد یا همین تعبیر نارواى عرفى ما که مى گوییم اول خدا دوم طبیب، با توحید ناب سازگار نیست؛ زیرا خدا اولى است که آخر هم هست و در قبال خدا موجود دیگرى مؤثر نخواهد بود. بنابراین، امید است این گونه افراد به اذن حضرت حق مورد شفاعت واقع شوند.

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:آیت اللّه عبداللّه جواد آملی/پرسش وپاسخ دانشجویی