در موضوع قرآن و علوم قرآنى، مباحث مختلفى مطرح شده است. در این مقاله، با نگاهى متفاوت، مباحث و موضوعات مرتبط با قرآن به تفصیل، بیان شده است:۱٫ نزول قرآن به دو صورت: جمعى جملى و تدریجى. ۲٫ تناسب معجزات پیامبران با شأن همان پیامبر و بی نظیر و بی شبیه بودن قرآن به دلیل شأن پیامبر (ص) که بی نظیر و بی شبیه است.
۳٫ کلام متکلّم تجلّى متکلّم است و قرآن تجلّى خداوند است و تجلّى قرآن بر پیامبر(ص) به خاطر عبودیّت اوست. ۴٫ وحى بر دو گونه است: وحى لفظ، وحى مضمون. ۵٫ قرآن کلام خداست و مدّعاى آورنده قرآن صحیح است و نبوّت پیامبر بر اساس الاهى بودن قرآن ثابت مىشود. ۶٫ خاتمیّت و ارتباط آن با ظاهر و باطن قرآن؛ از ادلّه خاتمیّت‌افضلیّت پیامبر(ص) و کامل بودن دین اوست. ۷٫ حجّیّت جمعیّه قرآن نیاز به تفسیر دارد و به استناد حدیث ثقلین، کتاب در کنار حامل آن حجّت خداست. ۸٫ تحدّى قرآن فقط به ظاهر نیست؛ بلکه باطن، تأویل، مطلع، رمز، سرّ، اشاره، ضرب مثل، محکم و متشابه از مؤلّفههاى تحدّى قرآن است. ۹٫ قرآن به ترتیب نزول، جمع و تدوین نشده؛ ولى در کل، مجموعه‌اى از گوهرهاى پراکنده است که هر آیه درخشش خود را دارد. ۱۰٫ قطب الخطاب قرآن، پیامبر(ص) است. ۱۱٫ علوم قرآن شامل جمعى جملى یا جوامع المعانى، مفصّلات علوم و مجملات علوم، مثل سوره توحید است. ۱۲٫ اخلاق از علوم قرآن است. تهذیب نفس براى رفع نقص و رسیدن به کمال است. عبودیّت بنده مولویّت خدا را نشان می‌دهد. ریاضت گاهى استغناى باطنى ایجاد مىکند. ۱۳٫ علوم نحو، طبّ، اخلاق، اقتصاد و طبیعیّات، در قرآن، مطرح شده و قرآن محکم است و مفصّلاتى در باطن خود دارد.