مرحوم صفّار قمی در بصائر الدرجات به سند خود از امام باقر (ع) نقل کرده که فرمود:

رسول خدا (ص) در آن بیماری که چشم از جهان فرو بست، علی (ع) را نزد خود، فرا خواند و فرمود: «ای علی! نزدیک من بیا تا سرّی را به تو بگویم که خدای متعال با من در میان گذاشته است و تو را امین قرار دهم نسبت به چیزی که خداوند مرا امین آن کرده است.»

رسول خدا (ص) با علی (ع) چنین کرد و علی (ع) با حسن (ع) و حسن (ع) با حسین (ع) و حسین (ع) به علیّ بن الحسین (ع) چنین کرد و پدرم نیز با من، چنین کرد؛ درود خدا بر آنان باد.

قال الصّفّار القمیّ:

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَمَّنْ رَوَاهُ، عَنْ عَبْدِ الصَّمَدِ بْنِ بَشِیرٍ، عَنْ أَبِی الْجَارُودِ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) دَعَا عَلِیّاً (ع) فِی الْمَرَضِ الَّذِی تُوُفِّیَ فِیهِ، فَقَالَ: یَا عَلِیُّ ادْنُ مِنِّی حَتَّى أُسِرَّ إِلَیْکَ مَا أَسَرَّ اللَّهُ إِلَیَّ وَ أَئْتَمِنَکَ عَلَى مَا ائْتَمَنَنِیَ اللَّهُ عَلَیْهِ، فَفَعَلَ ذَلِکَ رَسُولُ اللَّهِ بِعَلِیٍّ وَ فَعَلَهُ عَلِیٌّ بِالْحَسَنِ وَ فَعَلَهُ الْحَسَنُ  بِالْحُسَیْنِ وَ فَعَلَهُ الْحُسَیْنُ بِأَبِی وَ فَعَلَهُ أَبِی بِی صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ.^[۱]

[۱] . بصائر الدرجات: ۳۷۷ ح ۱، عنه اثبات الهداه ۲: ۵۰۰ ح ۴۵۰٫