ابن سعد در کتاب طبقات به سند خود از عُبید بن عمیر نقل کرده که گفت:
رسول خدا (ص) در آن بیماری که از دنیا رفت، فرمود: ای مردم! هرگز بر من خرده‌ای نتوانید گرفت؛ من حلال نکردم، مگر آنچه را خدا حلال کرده است و حرام نکردم، مگر آنچه را خدا حرام کرده است. ای فاطمه! دختر رسول خدا! ای صفیه؛ عمّه‌ی رسول خدا! برای آنچه نزد خدای متعال است، عمل کنید که من کفایت نتوانم کرد شما را از آنچه نزد خداست.
هم‌چنین از سعید بن مسیب نقل کرده است که:
رسول خدا فرمود: ای فرزندان عبد مناف! من کفایت نتوانم کرد شما را از آنچه نزد خداست. ای عبّاس پسر عبدالمطلب! من تو را از خدا بی‌نیاز نتوانم کرد در چیزی؛ ای فاطمه دختر محمّد! من تو را کفایت نتوانم کرد از آنچه نزد خداست؛ بپرسید از من آنچه را می‌خواهید.
قال ابن سعد:
أخبرنا محمّد بن عمر، حدّثنی سلیمان بن بلال و عاصم بن عمر، عن یحیی بن سعید، عن ابن أبی مُلَیکه، عن عُبید بن عمیر قال: قال رسول الله (ص)، فی مرضه الّذی توفّی فیه: «أیّها النّاس! والله لا تمسکون علیّ بشیء، إنّی لا اُحلّ إلّا ما أحلّ الله ولا اُحرّم إلّا ما حرّم الله! یا فاطمه بنت رسول الله، یا صفیّه عمّه رسول الله، اعملا لمّا عند الله، إنّی لا اُغنی عنکما من الله شیئاً».
و قال أیضاً:
أخبرنا محمّد بن عمر، حدّثنی محمّد بن عبدالله، عن الزّهریّ، عن سعید بن المسیّب قال: قال رسول الله (ص): «یا بنی عبد مناف لا اُغنی عنکم من الله شیئاً! یا عبّاس ابن عبد المطلّب لا أغنی عنک من الله شیئاً! یا فاطمه بنت محمّد لا اُغنی عنک من الله شیئاً! سلونی ما شئتم».[۱]
[۱] . الطّبقات الکبری ۲: ۱۹۶٫
پاسخ دهید